موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
مسأله 785 ـ لباس نمازگزار شش شرط دارد :
اول : آنكه پاك باشد .
دوم : آنكه مباح باشد ، بنابر احتياط واجب .
سوم : آنكه از اجزاء مردار نباشد .
چهارم : آنكه از حيوان درنده نباشد ، بلكه ـ بنابر احتياط واجب ـ از حيوان حرام گوشت نيز نباشد .
پنجم و ششم : آنكه اگر نمازگزار مرد است ، لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد .
و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود :
مسأله 786 ـ شرط اول : لباس نمازگزار بايد پاك باشد ، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند ، نمازش باطل است .
مسأله 787 ـ اگر كسى بعلت كوتاهى كردن در فراگيرى مسأله شرعى نمىدانسته نماز با بدن يا لباس نجس باطل است ، و يا نمىدانسته مثلاً منى نجس است و با آن نماز خوانده ، احتياط واجب آن است كه نماز را دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .
مسأله 788 ـ اگر كسى از روى ندانستن مسأله با بدن يا لباس نجس نماز خوانده و در فراگيرى مسأله كوتاهى ننموده باشد ، لازم نيست نمازش را اعاده و يا قضا نمايد .
مسأله 789 ـ اگر كسى يقين دارد كه بدن يا لباسش نجس نيست ، و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نمازش صحيح است .
مسأله 790 ـ اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است ، و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد ، چنانچه فراموشى او از روى اهمال و بى اعتنائى بوده بايد ـ بنابر احتياط لازم ـ نماز را دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد ، و در غير اين صورت لازم نيست نماز را دوباره بخواند ، ولى اگر در ميان نماز يادش بيايد به دستورى كه در مسأله بعد گفته مىشود عمل كند .
مسأله 791 ـ كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز ملتفت شود كه بدن يا لباسش نجس شده ، و احتمال دهد كه بعد از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى كه آب كشيدن بدن يالباس ، يا عوض كردن لباس ، يا بيرون آوردن آن ، نماز را بهم نمىزند ، در بين نماز ، بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده ، لباس را بيرون آورد . ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد ، يا لباس را عوض كند ، يا بيرون آورد ، نماز بهم مىخورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مىماند ، بايد ـ بنابر احتياط لازم ـ نماز را دوباره با لباس پاك بخواند .
مسأله 792 ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز ملتفت شود كه لباسش نجس شده و احتمال دهد كه پس از شروع در نماز نجس شده باشد ، در صورتى كه آب كشيدن ، يا عوض كردن ، يا بيرون آوردن لباس ، نماز را بهم نمىزند و مىتواند لباس را بيرون آورد ، بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ونماز را تمام كند . أمّا اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده ، و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند ، بايد با همان لباس نجس نماز را تمام كند .
مسأله 793 ـ كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز ملتفت شود كه بدن او نجس شده و احتمال دهد كه پس از شروع در نماز نجس شده باشد ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را بهم نمىزند ، بدن را آب بكشد ؛ و اگر نماز را بهم مىزند بايد با همان حال نماز را تمام كند ، و نماز او صحيح است .
مسأله 794 ـ كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد ، چنانچه جستجو نمايد و چيزى در آن نبيند و نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است . ولى اگر جستجو نكرده باشد ـ بنابر احتياط لازم ـ بايد نمازش را دوباره بخواند ، و چنانچه وقت گذشته قضا نمايد .
مسأله 795 ـ اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند ، و بعد از نماز بفهمد پاك نشده ، نمازش صحيح است .
مسأله 796 ـ اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند ويقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلاً يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده كه نمىشود با آن نماز خواند ، نمازش صحيح است .
مسأله 797 ـ اگر يقين كند خون كه در بدن يا لباس اوست خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلاً يقين كند خون زخم ودمل است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است ، نمازش صحيح است .
مسأله 798 ـ اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد ، و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد ، نمازش صحيح است . ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اينكه خود را آب بكشد ، غسل كند و نماز بخواند ، غسل و نمازش باطل است مگر اينكه طورى باشد كه به غسل نمودن ، بدن نيز پاك شود و آب نجس نشود ، مثل اينكه در آب جارى غسل كند . و نيز اگر جائى از اعضاء وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آنكه آنجا را آب بكشد ، وضو بگيرد و نماز بخواند ، وضو و نمازش باطل مىباشد مگر اينكه طورى باشد كه به وضو گرفتن ، اعضاء وضو نيز پاك شود و آب نجس نشود ، مثل آب كر يا جارى .
مسأله 799 ـ كسى كه فقط يك لباس دارد ، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد ، احتياط لازم اين است كه بدن را آب كشيده و با لباس نجس نماز بخواند ، و جايز نيست كه لباس را آب كشيده و با بدن نجس نماز بخواند . ولى در صورتى كه نجاست لباس بيشتر يا شديدتر باشد مخيّر است كه هر كدام را مىخواهد آب بكشد .
مسأله 800 ـ كسى كه غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد ، بايد با لباس نجس نماز بخواند ، و نمازش صحيح است .
مسأله 801 ـ كسى كه دو لباس دارد ، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كداميك آنها است ، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند ، مثلاً اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند ، ولى اگر وقت تنگ است و هيچكدام از نظر قوت احتمال و اهميت محتمل رجحان نداشته باشد ، با هر كدام نماز بخواند كافى است .
مسأله 802 ـ شرط دوم : لباس نمازگزار كه با آن عورتين خود را مىپوشاند بايد ـ بنابر احتياط واجب ـ مباح باشد ، و كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است ، يا اينكه از روى تقصير حكم مسأله را نداند ، اگر عمداً در آن لباس نماز بخواند ، بنابر احتياط باطل است . ولى در چيزهائى كه به تنهائى عورت را نمىپوشاند ، و همچنين چيزهائى كه فعلاً نمازگزار آنها را نپوشيده ، مانند دستمال بزرگ ، يا لنگى كه در جيب گذاشته شود اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد ، و همچنين چيزهائى كه نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد ، در تمام اين صور غصبى بودن آنها به نماز ضررى ندارد ، هر چند احتياط در ترك است .
مسأله 803 ـ كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است ولى حكم نماز خواندن در آن را نمىداند ، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند به تفصيلى كه در مسأله قبلى گفته شد ، نمازش ـ بنابر احتياط ـ باطل است .
مسأله 804 ـ اگر نداند كه لباس او غصبى است يا فراموش كند و با آن لباس نماز بخواند ، نمازش صحيح است . ولى اگر كسى خودش لباس را غصب نمايد و فراموش كند كه غصب كرده است و با آن نماز بخواند ، نمازش ـ بنابر احتياط ـ باطل است .
مسأله 805 ـ اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد ، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مىتواند فوراً يا بدون اينكه موالات ـ يعنى پى در پى بودن نماز ـ بهم بخورد لباس غصبى را بيرون آورد ، و نمازش را ادامه دهد ، و اگر چيز ديگرى عورت او را از ناظر محترم نپوشانده ، يا نمىتواند لباس غصبى را بيرون آورد ، نماز را با همان لباس ادامه دهد و صحيح است .
مسأله 806 ـ اگر كسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند در صورتى كه نتواند تا آخر وقت با لباس ديگرى نماز بخواند ، يا اضطرار به پوشيدن آن ناشى از سوء اختيار خودش نباشد ، مثلاً خودش غصب نكرده باشد نمازش صحيح است . و همچنين اگر براى اينكه دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند و نتواند تا آخر وقت در لباس ديگرى نماز بخواند ، يا نگه داشتن آن به قصد رساندن به مالك در اولين فرصت باشد ، نمازش صحيح است .
مسأله 807 ـ اگر لباس را با پول خمس نداده خريد ولى معامله به نحو كلى في الذمه بود ، همانگونه كه غالب معاملات است لباس براى او حلال است ، و بدهكار خمس پولى است كه پرداخته ، ولى اگر با عين پولى كه خمس آن را نداده لباس بخرد ، حكم نماز خواندن در آن لباس بدون اجازه حاكم شرع حكم نماز خواندن در لباس غصبى است .
مسأله 808 ـ شرط سوم : لباس نمازگزار كه به تنهائى مىتوان با آن عورت را پوشانيد ، بايد از اجزاء مردار حيوانى كه خون جهنده دارد ـ يعنى حيوانى كه اگر رگش را ببُرند خون از آن جستن مىكند ـ نباشد ، و اين شرط ـ بنابر احتياط واجب ـ در لباسى كه به تنهائى نمىتوان با آن عورت را پوشانيد نيز ثابت است . و احتياط مستحب آن است كه با لباسى كه از مردار حيوانى كه خون جهنده ندارد ـ مانند مار ـ تهيه شده ، نماز نخواند .
مسأله 809 ـ هر گاه چيزى از مردار نجس مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته همراه نمازگزار باشد ، نمازش صحيح است .
مسأله 810 ـ اگر چيزى از مردار حلال گوشت ـ مانند مـو و پشم كـه روح ندارد ـ همراه نمازگزار باشد ، يا با لباسى كه از آنها تهيه كردهاند نماز بخواند ، نمازش صحيح است .
مسأله 811 ـ شرط چهارم : لباس نمازگزار ـ غير چيزهائى كه به تنهائى عورت را نمىپوشاند مثل جوراب ـ بايد از اجزاء درندگان بلكه ـ بنابر احتياط لازم ـ از مطلق حيوان حرام گوشت نباشد ، و همچنين بايد بدن و لباسش به بول و يا مدفوع ، يا عرق يا شير يا موهاى آن حيوان آلوده نباشد ، ولى اگر يك موى حيوان مثلاً بر لباس او باشد ضرر ندارد ، و همچنين است اگر چيزى از آنها را مثلاً در قوطى گذاشته و با خود حمل نمايد .
مسأله 812 ـ اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت ، مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد ، چنانچه تر باشد ، نماز باطل است . و اگر خشك شده و عين آن بر طرف شده باشد ، نمازش صحيح است .
مسأله 813 ـ اگر مو و عرق ، و آب دهان كسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد ، اشكال ندارد ، و همچنين جايز است با مرواريد و موم و عسل نماز بخواند .
مسأله 814 ـ اگر شك داشته باشد كه لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت ، چه در كشور اسلامى تهيه شده باشد چه غير اسلامى ، جايز است با آن نماز بخواند .
مسأله 815 ـ معلوم نيست كه صدف از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد ، پس جايز است كه انسان با آن نماز بخواند .
مسأله 816 ـ پوشيدن پوست سنجاب در نماز اشكال ندارد ، اگر چه احتياط مستحب آن است كه با آن نماز نخوانند .
مسأله 817 ـ اگر با لباسى كه نمىداند يا فراموش كرده كه از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند ، نمازش صحيح است .
مسأله 818 ـ شرط پنجم : پوشيدن لباس طلا باف براى مردان حرام ، و نماز با آن باطل است ، ولى براى زنان در نماز و غير نماز اشكال ندارد .
مسأله 819 ـ پوشيدن طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه ، و انگشتر طلا به دست كردن ، و بستن ساعت مچى طلا به دست ، براى مردان حرام ، و نماز خواندن با آنها باطل است ، ولى براى زنان در نماز و غير نماز اشكال ندارد .
مسأله 820 ـ اگر مردى نداند يا فراموش كند كه انگشتر يا لباس او از طلا است يا شك داشته باشد و با آن نماز بخواند ، نمازش صحيح است .
مسأله 821 ـ شرط ششم : لباس مرد نمازگزار كه به تنهائى مىتوان با آن عورت را پوشاند بايد ابريشم خالص نباشد ، و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مردان حرام است .
مسأله 822 ـ اگر تمام آستر لباس يا مقدارى از آن ابريشم خالص باشد ، پوشيدن آن براى مرد حرام ، و نماز در آن باطل است .
مسأله 823 ـ لباسى را كه نمىداند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر ، جايز است بپوشد و نماز در آن نيز اشكال ندارد .
مسأله 824 ـ دستمال ابريشمى و مانند آن اگر در جيب مرد باشد اشكال ندارد ، و نماز را باطل نمىكند .
مسأله 825 ـ پوشيدن لباس ابريشمى براى زن در نماز و غير نماز اشكال ندارد .
مسأله 826 ـ پوشيدن لباس ابريشمى خالص و طلا باف در حال ناچارى مانعى ندارد ، و نيز كسى كه ناچار است لباس بپوشد و لباس ديگرى غير از اينها ندارد ، مىتواند با اين لباسها نماز بخواند .
مسأله 827 ـ اگر غير از لباس غصبى يا ابريشمى خالص يا طلا باف لباس ديگرى ندارد ، و ناچار نيست لباس بپوشد ، بايد به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز بخواند .
مسأله 828 ـ اگر غير از لباسى كه از حيوان درنده تهيه شده لباس ديگرى ندارد ، چنانچه در پوشيدن لباس ناچار باشد ، مىتواند با همان لباس نماز بخواند اگر تا آخر وقت اضطرار باقى باشد ، و اگر ناچار نباشد بايد به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد . و اگر غير از لباسى كه از حيوان حرام گوشت ـ غير درنده ـ تهيه شده لباس ديگرى ندارد ، چنانچه ناچار به پوشيدن آن لباس نباشد احتياط لازم آن است كه دو بار نماز بخواند : يك بار با آن لباس ، و بار ديگر هم به دستورى كه براى برهنگان گفته شد .
مسأله 829 ـ اگر چيزى ندارد كه در نماز عورت خود را با آن بپوشاند ، واجب است ـ اگر چه به كرايه يا خريدارى باشد ـ تهيه نمايد ، ولى اگر تهيه آن به قدرى پول لازم دارد كه نسبت به دارائى او زياد است ، يا طورى است كه اگر پول را به مصرف لباس برساند ، به حال او ضرر دارد ، مىتواند به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز بخواند .
مسأله 830 ـ كسى كه لباس ندارد ، اگر ديگرى لباس به او ببخشد يا عاريه دهد ، چنانچه قبول كردن آن براى او مشقّت نداشته باشد ، بايد قبول كند . بلكه اگر عاريه كردن يا طلب بخشش براى او سخت نيست ، بايد از كسى كه لباس دارد ، طلب بخشش يا عاريه نمايد .
مسأله 831 ـ پوشيدن لباسى كه پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى كسى كه مىخواهد آن را بپوشد معمول نيست ، در صورتى كه موجب هتك حرمت و خوارى او باشد حرام است . ولى اگر با آن لباس نماز بخواند هرچند ساترش فقط آن باشد نمازش صحيح است .
مسأله 832 ـ پوشيدن لباس زنانه بر مردان ، و پوشيدن لباس مردانه بر زنان حرام نيست و نماز خواندن با آن باطل نيست . ولى ـ بنابر احتياط واجب جايز نيست مرد خود را به هيئت و زىّ زن در آورد ، و همچنين به عكس .
مسأله 833 ـ كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند ، لازم نيست ملافه يا لحافى كه بر خود مىكشد داراى شرايط لباس نمازگزار باشد ، مگر طورى باشد كه بر آن پوشيدن صدق كند ، مثل آنكه آن را بر خود بپيچد .
مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
مسأله 834 ـ در سه صورت كه تفصيل آنها بعداً گفته مىشود ، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد ، نماز او صحيح است :
اول : آنكه بواسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن اوست ، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد .
دوم : آنكه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم به خون آلوده باشد ، ـ و بنابر احتياط واجب ـ درهم بايد به اندازه بند سر انگشت ابهام حساب شود .
سوم : آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند .
ونيز در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد ، نماز او صحيح است ، و آن صورت آن است كه لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد .
و احكام اين چهار صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته مىشود .
مسأله 835 ـ اگر در بدن يا لباس نمازگزار ، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد ، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است مىتواند با آن خون نماز بخواند . و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده ، يا دوائى كه روى زخم گذاشتهاند و نجس شده در بدن يا لباس او باشد .
مسأله 836 ـ اگر خون بريدگى و زخمى كه بزودى خوب مىشود و شستن آن آسان است ، در بدن يا لباس نمازگزار باشد و به اندازه درهم يا بيشتر باشد ، نماز او باطل است .
مسأله 837 ـ اگر جائى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد ، و به رطوبت زخم نجس شود ، جايز نيست با آن نماز بخواند . ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه اطراف زخم است به رطوبت آن نجس شود ، نماز خواندن با آن مانعى ندارد .
مسأله 838 ـ اگر از بواسير يا زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينهاست ، خونى به بدن يا لباس برسد ، مىتواند با آن نماز بخواند ، و فرقى نيست كه دانه بواسير بيرون باشد يا اندرون .
مسأله 839 ـ كسى كه بدنش زخم است ، اگر در بدن يا لباس خود خونى كه بيشتر از درهم است ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر ، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند .
مسأله 840 ـ اگر چند زخم در بدن باشد و بطورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود ، تا وقتى همه خوب نشدهاند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد . ولى اگر بقدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود ، هر كدام كه خوب شد بايد براى نماز ، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد .
مسأله 841 ـ اگر سر سوزنى خون حيض در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است . ـ و بنابر احتياط واجب ـ خون نجس العين مثل خوك و مردار ، و حيوان حرام گوشت و خون نفاس و استحاضه نيز چنين است . ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشكال ندارد .
مسأله 842 ـ خونى كه به لباس بى آستر بريزد و به پشت آن برسد ، يك خون حساب مىشود ، و هر طرفى كه مساحت خون بيشتر باشد آن را بايد محاسبه نمود ، ولى اگر پشت آن جدا خونى شود ، بايد هر كدام را جدا حساب نمود . پس اگر خونى كه در پشت و روى لباس است روى هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح ، و اگر به مقدار درهم يا بيشتر باشد ، نماز با آن باطل است .
مسأله 843 ـ اگر خون روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد ، و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود ، يا از لباس به لباس ديگر برسد ، بايد هر كدام را جدا حساب نمود ، پس اگر روى هم كمتر از درهم باشد نماز صحيح ، و گر نه باطل است ، مگر در صورتى كه متصل بهم باشند بطورى كه در نزد عرف يك خون حساب شود ، پس اگر خون در طرفى كه مساحتش بيشتر است كمتر از درهم باشد ، نماز با آن صحيح ، و اگر به مقدار درهم يا بيشتر باشد ، نماز با آن باطل است .
مسأله 844 ـ اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد كه از حدود خون تجاوز كند و اطراف آن را آلوده كند ، نماز با آن باطل است اگر چه خون و رطوبتى كه به آن رسيده به اندازه درهم نباشد ، ولى اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نكند ، نماز خواندن با آن اشكال ندارد .
مسأله 845 ـ اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى بواسطه رسيدن با رطوبت به خون نجس شود ، اگر چه مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد ، نمىشود با آن نماز خواند .
مسأله 846 ـ اگر خونى كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد ، مثلاً يك قطره بول روى آن بريزد ، در صورتى كه به مواضع پاك بدن يا لباس برسد نماز خواندن با آن جايز نيست ، بلكه اگر به مواضع پاك بدن يا لباس هم نرسد ـ بنابر احتياط لازم ـ نماز خواندن با آن صحيح نيست .
مسأله 847 ـ اگر لباسهاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمىشود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد ، چنانچه از مردار نجس يا از حيوان نجس العين مانند سگ درست نشده باشد ، نماز با آنها صحيح است . و اگر از مردار نجس يا حيوان نجس درست شده باشد ـ بنابر احتياط واجب ـ نماز خواندن با آنها باطل است . و اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشكال ندارد .
مسأله 848 ـ چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس جايز است همراه نمازگزار باشد ، و همچنين لباس نجس كه همراه اوست ضررى به نماز نمىرساند .
مسأله 849 ـ اگر مىداند خونى كه در بدن يا لباس اوست كمتر از درهم است ، ولى احتمال مىدهد كه از خونهائى باشد كه عفو در آنها نيست ، جايز است با آن خون نماز بخواند .
مسأله 850 ـ اگر خونى كه در لباس يا بدن است كمتر از درهم باشد و نداند كه از خونهائى است كه عفو در آنها نيست و نماز بخواند ، و بعد معلوم شود كه از خونهائى بوده كه عفو در آنها نيست ، اعاده نماز لازم نيست . و همچنين است اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود كه به مقدار درهم يا بيشتر بوده ، در اين صورت نيز اعاده نماز لازم نيست .
چيزهائى كه در لباس نمازگزار مستحب است
مسأله 851 ـ چند چيز را فقهاء ـ قدس اللّه اسرارهم ـ در لباس نمازگزار مستحب دانستهاند كه از آن جمله است : عمامه با تحتالحنك ، پوشيدن عبا ، و لباس سفيد ، و پاكيزهترين لباسها ، و استعمال بوى خوش ، و دست كردن انگشترى عقيق .
چيزهائى كه در لباس نمازگزار مكروه است
مسأله 852 ـ چند چيز را فقهاء ـ قدس اللّه اسرارهم ـ در لباس نمازگزار مكروه دانستهاند ، و از آن جمله است : پوشيدن لباس سياه ، و چرك ، و تنگ ، و لباس شرابخوار ، و لباس كسى كه از نجاست پرهيز نمىكند ، و لباسى كه نقش صورت دارد ، و نيز باز بودن تكمههاى لباس ، و دست كردن انگشترى كه نقش صورت دارد ، مكروه شمرده شده است .
