موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

 

▲8- استعمال بوى خوش

 

مسأله 119- استعمال بوى خوش، مانند انواع عطرها، و مشك و زعفران و گلاب، و غير آن خواه از طريق بوئيدن باشد، يا ماليدن بر بدن و لباس يا پراكندن در فضاى اطاق به وسيله اسپرى يا خوردن غذاهاى معطّر، بر مرد و زن مُحرِم حرام است.

 

مسأله 120- خوردن ميوه هاى خوشبو مانند سيب و پرتقال و غير آن مانعى ندارد، ولى بهتر است از بوئيدن آنها خوددارى شود.

 

مسأله 121- مُحرِم نمى تواند با صابونهاى عطرى يا شامپوهاى معطّر خود را بشويد، و لازم است از گذاشتن اين گونه اشياء در كنار لباس احرامى خود كه سبب بو گرفتن آنها مى شود خوددارى كند و حجّاج بايد اين گونه اشياء را در ساكهاى لباس احرامى خود قرار ندهند.

 

مسأله 122- هرگاه مُحرِم در جائى قرار بگيرد كه بوى خوش در آنجا باشد بايد چيزى در برابر بينى خود قرار دهد كه بوى خوش را استشمام نكند; مگر اين كه موجب عسر و حرج شود، ولى بعكس اگر از محلّى بگذرد كه بوى بد در آنجا است نبايد بينى خود را بگيرد، ولى مى تواند با سرعت از آنجا بگذرد.

 

مسأله 123- بوئيدن گلها بنابر احتياط واجب براى مُحرِم جايز نيست.