موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

 

▲عرق جُنُب از حرام (مسئله 131 تا 135)

مسأله 131ـ کسى که از طریق حرام جُنُب شود، خواه به واسطه زنا باشد، یالواط و یا استمناء، عرق او نجس نیست، ولى مادام که بدن یا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابر احتیاط واجب.

مسأله 132ـ احتیاط مستحبّ آن است که از عرق جُنُب از حرام پرهیز شود و براى رعایت این احتیاط، بهتر است با آب ملایم غسل کند، که به هنگام غسل بدن او عرق نکند، این در صورتى است که با آب قلیل غسل نماید و اگر با آب کر و مانند آن باشد اشکال ندارد، امّا بعد از پایان غسل یک بار همه بدن را آب بکشد (بنابراحتیاط مستحبّ).

مسأله 133ـ نزدیکى کردن با همسر در حال عادت ماهیانه یا در حال روزه ماه مبارک رمضان حرام است و اگر عرق کند، احتیاط واجب آن است که با آن، معامله عرق جُنُب از حرام کند.

مسأله 134ـ منظور از عرق جُنُب از حرام عرقى است که در آن حال یا بعد از آن، پیش از آن که غسل کند از بدن او بیرون مى آید.

مسأله 135ـ هرگاه جنب ازحرام به واسطه نداشتن آب، یا عذر دیگر، یا تنگى وقت تیمّم کند، عرقهاى بدن او بعد از آن پاک و نمازخواندن با آن، جایز است.