موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
ميقاتهاى احرام
جاهایى را كه شارع مقدس جهت بستن احرام از آنها معین فرموده است، میقات مى گویند، و آنها ده مكان مى باشد:
اوّل: ذوالحلیفة، و آن نام جایى است در نزدیكى شهر مدینه منوّره، و آن میقات اهل مدینه و هر كسى است كه بخواهد از راه مدینه به حجّ برود، و احوط افضل این است كه احرام از مسجد آن جا كه معروف به مسجد شجره است، بسته شود.
مسأله ۱۵۹ ـ در راه متعارف مدینه به مكّه، پس از ذوالحلیفه، میقات دیگرى است به نام جحفه، و تأخیر انداختن احرام از ذوالحلیفه به جحفه جایز نیست مگر در موارد ضرورت مانند بیمارى یا ضعف یا غیر این دو از ضرورتها.
دوم: وادى عتیق، و آن میقات اهل عراق و نجد و هركسى است كه از آن جا عبور كند هرچند اهل عراق و نجد نباشد، و آن میقات داراى سه جزء است:
۱ ـ مسلخ، كه نام اوّل آن است ـ نسبت به كسى كه به طرف مكّه در حركت است ـ و احتیاط واجب این است كه پیش از آن احرام بسته نشود.
۲ ـ غمرة، كه نام وسط آن است.
۳ ـ ذات عرق، كه نام آخر آن است و احتیاط واجب این است كه بستن احرام را از غمره در صورتى كه مانعى مانند تقیه و بیمارى نداشته باشد، تأخیر نیندازد.
مسأله ۱۶۰ ـ در حال تقیه جایز است پیش از رسیدن به غمره، مخفیانه، بدون این كه لباس خود را بكند، محرم شود، و تلبیه را آهسته بگوید، و پس از رسیدن به ذات عرق لباس خود را بكند و دو لباس احرام را بپوشد، و بنابر احتیاط واجب كفّاره پوشیدن لباس دوخته را بدهد.
سوم: جحفه، و آن میقات اهل شام و مصر و مغرب و هركسى است كه از آن جا عبور كند هرچند اهل شام و مصر و مغرب نباشد.
چهارم: یلملم، و آن میقات اهل یمن و هركسى است كه از آن جا عبور كند هرچند اهل یمن نباشد، و یلملم نام كوهى است.
پنجم: قرن المنازل، و آن میقات اهل طائف و هركسى است كه از آن جا عبور كند.
ششم: مكّه، و آن میقات حجّ تمتّع است به طورى كه در مسأله (۳۵۸) خواهد آمد.
هفتم: منزلى كه مكلّف در آن ساكن است، و آن میقات كسى است كه منزلش به مكّه نزدیكتر از میقات باشد، كه چنین شخصى جایز است از منزلش احرام ببندد و لازم نیست به یكى از میقاتها برگردد.
هشتم: جعرانه، و آن میقات حجّ قران و افراد است براى كسى كه اهل مكّه نباشد ولى وارد سال سوم اقامتش در آن جا شده باشد، و اما كسى كه هنوز وارد سال سوم نشده حكمش در مسأله (۱۴۳) گذشت، و همچنین ـ بنابر احتیاط واجب ـ جعرانه میقات اهل مكّه براى حجّ قران و افراد است.
نهم: محاذى مسجد شجره ـ و مقصود از محاذى جایى است كه هرگاه شخصى در آن رو به روى كعبه معظّمه بایستد مسجد شجره در طرف راست یا چپ او قرار گیرد ـ و آن میقات كسى است كه تقریباً یك ماه یا بیشتر در مدینه به قصد رفتن به حجّ بماند، و سپس به طرف مكّه از غیر راه متعارف اهل مدینه حركت كند، كه چنین كسى هرگاه به طرف مكّه حركت كند و به جایى برسد كه محاذى مسجد شجره باشد باید از آن جا احرام ببندد.
و جواز احرام بستن از محاذى بقیه میقاتها محلّ اشكال است، بلكه جواز احرام بستن از محاذى مسجد شجره، در غیر صورتى كه مورد نصّ است، نیز محلّ اشكال است.
دهم: ادنى الحلّ، و آن میقات عمره مفرده اى است كه بعد از حجّ قران یا افراد آورده مى شود، بلكه میقات هركسى است كه در مكّه باشد و بخواهد عمره مفرده به جا آورد، مگر كسى كه عمره مفرده خود را به جماع پیش از سعى فاسد نموده باشد كه باید تا ماه بعد در مكّه بماند و سپس به یكى از میقاتها برود و از آن جا احرام ببندد و عمره مفرده دیگرى به جا آورد.
و افضل براى هركس كه میقاتش ادنى الحل است این است كه از حدیبیه یا جعرانه یا تنعیم احرام ببندد.
