موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

 

رمی جمره عقبه

مسأله 164. اول از كارهای واجب در منی رمی جمره عقبه يعنی انداختن هفت سنگريزه به جمره عقبه است، و وقت آن بعد از طلوع آفتاب روز عيد تا غروب است، و اگر سهواً يا جهلا ترك كرد بايد روز بعد تا روز سيزدهم، روزها بجا آورد، و اگر تا روز سيزدهم ملتفت نشد بايد در سال آينده خودش برود رمی كند، يا نايب بگيرد كه از طرف او بجا آورد.

مسأله 165. جايز نيست رمی جمره در شب، مگر برای مريض و خائف (كسی كه از دشمن می‌ترسد) و كسانی كه از رمی در روز عذر داشته باشند، تا وقتی كه خودشان بتوانند در شب رمی كنند نبايد در روز برای خود نايب بگيرند، و در جواز رمی در شب برای صاحبان عذر، فرقي نمي‌کند كه شب قبل رمی كنند يا شب بعد، و اگر متمكن نباشند كه رمی هر روز را در شب آن روز انجام دهند می‌توانند رمی سه روز را در يك شب بجا آورند.

مسأله 166. سنگريزه‌ها بايد طوری باشد كه عرفاً آن‌ها را سنگ بگويند، و از سنگريزه‌های حرم و بكر باشد، يعنی خودش يا كس ديگر قبلا به طور صحيح با آن‌ها رمی نكرده باشد.

مسأله 167. در رمی پنج چيز شرط است:

اول ـ نيت كند كه هفت سنگ به جمره عقبه در حج تمتع حجة‌الاسلام برای اطاعت فرمان خداوند عالم می‌اندازم.

دوم ـ انداختن سنگريزه‌هاست، پس اگر آن‌ها را به جمره بگذارد كافی نيست.

سوم ـ آن كه سنگريزه‌ها بواسطه انداختن به جمره برسد، پس اگر بجای ديگر بخورد و از آن‌جا به جمره برسد، يا بواسطه انسان ديگر يا حيوانی به جمره برسد كافی نيست، و اگر شك كند كه به جمره خورده يا نه بنا را بر نخوردن بگذارد.

چهارم ـ آن كه سنگ‌هائی كه می‌اندازد از هفت عدد كمتر نباشد.

پنجم ـ آن كه آن‌ها را پشت سر هم جدا جدا بيندازد، پس اگر با هم بيندازد صحيح نيست، اگر چه پشت سر هم به جمره برسند، و اگر پشت سر هم بيندازد و با هم به جمره برسند، صحيح است هر چند وقوعش به اين نحو بعيد است.

مسأله 168. اگر سهواً يا جهلا كمتر از هفت سنگريزه رمی 

كند، و پيش از به هم خوردن موالات عرفيه متوجه گردد، بايد بقيه را بجا آورد، و اگر موالات به هم خورده باشد احتياط آن است كه باقی مانده را بجا آورد، و دوباره به طور کامل رمی نمايد.

مسأله 169. اگر در عدد سنگريزه‌هائی كه انداخته، شك كند، بنا را بر كمتر بگذارد و عدد را تمام كند.