موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
نيّت زكات
«مسأله 2081» انسان بايد زكات رابه قصد قربت، يعنى براى انجام فرمان خداوند بدهد و در نيّت و لو اجمالاً معيّن كند كه آنچه كه مىدهد زكات است، بلكه بنابر احتياط واجب معيّن كند آنچه كه مىدهد زكات مال است يا زكات فطره؛ ولى اگر مثلاً زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معيّن كند چيزى را كه مىدهد، زكات گندم است يا زكات جو.
«مسأله 2082» كسى كه زكات چند نوع مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد و نيّت هيچ كدام آنها را نكند، چنانچه چيزى كه داده هم جنس يكى از آنها باشد، زكات همان جنس حساب مىشود، مثلاً كسى كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر يك گوسفند از بابت زكات بدهد و نيّت هيچ كدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب مىشود و اگر هم جنس هيچ كدام از آنها نباشد، در
(374)
صورتى كه نيّتش اين باشد كه زكات مالش را مىدهد، به همه آنها قسمت مىشود؛ ولى اگر نيّتش اين باشد كه زكات يكى از دو مال را مىدهد و هيچ كدام از آنها را در قصد خود تعيين نكند، آنچه پرداخته زكات محسوب نمىشود.
«مسأله 2083» اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد، بايد در وقت دادن مال به وكيل، نيّت زكات كند.
«مسأله 2084» اگر بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود، نيّت زكات كند، زكات حساب مىشود.
