موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲احکام عقد دائم (مسئله 2062 تا 2069)

 

مسأله 2062ـ زنى که عقد دائم شده بنابر احتیاط نباید بدون اجازه شوهر از خانه بیرون رود یا کارى در خارج خانه انتخاب کند (خواه اجازه لفظى باشد و یا از قرائن معلوم شود که او راضى است) و بدون عذر شرعى از نزدیکى کردن او جلوگیرى نکند. بر شوهر نیز واجب است که غذا و لباس و منزل و لوازم دیگر را مطابق معمول براى او تهیّه کند (حتّى هزینه طبیب و دارو و مانند آن) و اگر تهیّه نکند بنابر احتیاط بدهکار او خواهد بود، خواه توانایى داشته باشد یا نه.

 

مسأله 2063ـ اگر زن در کارهایى که در مسأله پیش گفته شد اطاعت شوهر نکند گناهکار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى او از بین مى رود ولى مهر او از بین نمى رود.

 

مسأله 2064ـ زن وظیفه ندارد خدمت خانه را انجام دهد و غذا تهیّه کند و نظافت و مانند آن را انجام دهد، مگر به میل خود و اگر مرد او را مجبور بر این کارها نماید زن مى تواند حقّ الزّحمه خود را در برابر این کارها از او بگیرد.

 

مسأله 2065ـ هرگاه زن مطالبه خرجى کند و شوهر ندهد مى تواند هر روز به اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد و احتیاط واجب آن است که این کار با اجازه حاکم شرع باشد و اگر مجبور شود که خودش معاش خود را تهیّه کند در موقعى که مشغول کار است اطاعت شوهر بر او واجب نیست.

 

مسأله 2066ـ مرد حق ندارد زن دائمى خود را طورى ترک کند که نه مانند زن شوهردار باشد نه بى شوهر، ولى واجب نیست هر چهار شب یک شب نزد او بماند، ولى اگر همسرهاى متعدد دارد باید در میان آنها از این جهات با عدالت رفتار نماید که شرح آن در کتابهاى مفصّل فقهى آمده است.

 

مسأله 2067ـ مرد نمى تواند بیش از چهار ماه، نزدیکى با همسر دائمى خود را ترک کند، بلکه اگر زن جوان باشد و در این مدّت بیم آن مى رود که به گناه بیفتد احتیاط واجب آن است که طورى رفتار کند که او به گناه نیفتد.

 

مسأله 2068ـ تعیین مهر در عقد دائم واجب نیست و بدون آن عقد صحیح است، ولى بعداً چنانچه با زن نزدیکى کند باید مهر او را مطابق معمول زنهایى که مثل او هستند بدهد.

 

مسأله 2069ـ در صورتى که مدّتى براى دادن مهر در عقد تعیین نشده باشد زن حق دارد مهر خود را فوراً مطالبه کند، بلکه مى تواند پیش از گرفتن مهر از نزدیکى کردن شوهر جلوگیرى کند، چه شوهر توانایى بر دادن مهر را داشته باشد یا نه، مگر این که عدم توانایى او قرینه بر این باشد که مهر از اوّل بر ذمّه بوده نه بصورت نقدى.