موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲مواردى که شکستن نماز جایز است (مسئله 1041 تا 1045)

 

مسأله 1041ـ شکستن نماز واجب عمداً بنابر احتیاط جایز نیست، ولى براى جلوگیرى کردن از ضرر قابل توجّه مالى یا بدنى مانعى ندارد، مثلاً اگر جان نمازگزار یا کسى که حفظ جان او واجب است به خطر بیفتد و بدون شکستن نماز رفع خطر ممکن نباشد باید نماز را شکست، همچنین براى حفظ مالى که نگهدارى آن لازم است، امّا براى مالى که اهمّیّت چندانى ندارد، مکروه است.

 

مسأله 1042ـ هرگاه مشغول نماز باشد و طلبکارى طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بتواند در بین نماز طلب او را بدهد و صورت نماز به هم نخورد بهتر است در همان حال بپردازد، ولى اگر بدون شکستن نماز ممکن نیست صبر کند تا نماز تمام شود و این مقدار تأخیر منافات با فوریت اداى دین ندارد مگر این که ضرورت خاصى داشته باشد، مثل این که همراهان وهمسفران طلبکار مى روند واو به زحمت مى افتد.

 

مسأله 1043ـ هرگاه در اثناء نماز بفهمد مسجد نجس شده و تطهیر مسجد نماز را به هم نزند آن را تطهیر کند، در غیر این صورت بعد از نماز اقدام به تطهیر مسجد نماید و احتیاط آن است که نماز خود را طولانى نکند.

 

مسأله 1044ـ در مواردى که شکستن نماز واجب است چنانچه ادامه دهد معصیت کرده و نماز او نیز اشکال دارد.

 

مسأله 1045ـ اگر پیش از رکوع متوجّه شود اذان و اقامه را فراموش کرده چنانچه وقت وسعت داشته باشد بهتر است نماز را بشکند و اذان و اقامه را بگوید و دوباره شروع کند.