موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲احکام شهید (مسئله 603 تا 607)

 

مسأله 603ـ غسل دادن میّت مسلمان و کفن کردن او چنان که گفته شد واجب است ولى دو گروه از این حکم مستثنا هستند: اوّل «شهیدان راه خدا» یعنى کسانى که در میدان جهاد در راه اسلام، همراه پیامبر(صلى الله علیه وآله) یا امام معصوم(علیه السلام) یا نایب خاصّ او کشته شده اند، همچنین کسانى که در حال غیبت امام زمان(ارواحنا فداه) براى دفاع در برابر دشمنان اسلام کشته مى شوند، خواه مرد باشند، یا زن، بزرگ باشند و یا کودک، در این گونه موارد غسل و کفن و حنوط واجب نیست، بلکه باید آنها را با همان لباسهایشان بعد از خواندن نماز دفن کنند.

 

مسأله 604ـ حکم مسأله سابق درباره کسانى است که در میدان جنگ کشته شده باشند، یعنى پیش از آن که مسلمانان به او برسند جان داده است، امّا اگر به او برسند و زنده باشد، یا به صورت مجروح او را از میدان جنگ خارج سازند و در بیمارستان یا غیر آن از دنیا برود، گرچه ثواب شهیدان را دارد ولى حکم فوق شامل حال آنها نمى شود.

 

مسأله 605ـ در جنگهاى امروز که میدانهاى جنگ وسعت دارد و گاه کیلومترها یا فرسخها مسافت را در بر مى گیرد و گلوله هاى دشمن و مانند آن تا مسافت زیادى مى رسد، تمام این صحنه که مرکز تجمّع سربازان است میدان جنگ محسوب مى شود، ولى اگر دشمن بوسیله بمباران افرادى را دور از جبهه هاى جنگ به قتل برساند احکام بالا در مورد آنها جارى نیست.

 

مسأله 606ـ هرگاه به علّتى شهید برهنه شده باشد باید او را کفن کنند و بدون غسل دفن نمایند.

 

مسأله 607ـ دوم کسانى که قتل آنها به عنوان قصاص یا حدّ شرعى واجب شده است و حاکم شرع به آنها دستور مى دهد مراسم غسل میّت را خودشان در حال حیات انجام دهند و سه غسل را طبق دستورى که قبلاً گذشت به جا آورده، سپس دو قسمت از قسمتهاى سه گانه کفن را یعنى لنگ و پیراهن را مى پوشند و مانند میّت حنوط مى کنند و بعد از کشته شدن، قطعه سوم را بر آنها مى پوشانند و نماز بر آنها خوانده و به همان حال دفنشان مى کنند و لازم نیست خون را از بدن و کفن آنها بشویند، حتّى اگر بر اثر ترس و وحشت خود را نجس کنند، تکرار غسل لازم نیست.