موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲احکام وضو (مسئله 323 تا 336)

 

مسأله 323ـ هرگاه انسان وضو داشته و شک کند باطل شده یا نه، بنامى گذارد که وضوى او باقى است و بعکس اگر کسى وضو نداشته، شک دارد وضو گرفته یا نه، بنا مى گذارد که وضو نگرفته است.

 

مسأله 324ـ کسى که مى داند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده، مثلاً بول کرده، چنانچه نداند کدامیک جلوتر بوده، باید وضو بگیرد.

 

مسأله 325ـ کسى که در کارهاى وضو یا شرایط آن مثل پاک بودن آب و وجود مانع بر اعضاى وضو، زیاد شک مى کند، باید اعتنا نکند و مطابق معمول مردم انجام دهد.

 

مسأله 326ـ هرگاه بعد از نماز شک کند وضو گرفته یا نه، نماز او صحیح است، ولى براى نمازهاى بعد باید وضو بگیرد.

 

مسأله 327ـ هرگاه در بین نماز شک کند که وضو گرفته یا نه، بنابر احتیاط واجب نماز را تمام کند و بعد از آن وضو بگیرد و اعاده نماید.

 

مسأله 328ـ هرگاه انسان مرضى دارد که بول او قطره قطره خارج مى شود، یا نمى تواند از بیرون آمدن غائط خود دارى کند، چنانچه مى داند که از اوّل وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا مى کند باید نماز را در همان وقت مهلت بخواند و باید به واجبات نماز قناعت کند و اذان و اقامه و قنوت را اگر مهلت نمى دهد ترک کند.

 

مسأله 329ـ اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمى کند ولى در بین نماز فقط چند مرتبه بول و غائط از او خارج مى شود بطورى که اگر بخواهد بعد از هر کدام وضو بگیرد مشکل نیست، در این صورت باید بنابر احتیاط واجب ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت چیزى از او خارج شد وضو بگیرد و بقیّه نماز را بخواند، امّا اگر چنان پى در پى از او خارج مى شود که این کار براى او مشقّت بار است یک وضو کافى است.

 

مسأله 330ـ چنان که گفته شد هرگاه بول یا غائط طورى پى در پى از او خارج شود که وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او بسیار مشکل است، یک وضو کافى است، بلکه مى تواند دو نماز مانند ظهر و عصر را با همان یک وضو بخواند، اگر چه احتیاط آن است که براى هر نماز یک وضو بگیرد.

 

مسأله 331ـ هرگاه این گونه افراد با اختیار خود بول یا غائط کنند باید وضو بگیرند.

 

مسأله 332ـ هرگاه مرضى دارد که نمى تواند از خارج شدن باد جلوگیرى کند، باید بهوظیفه کسانى که نمى توانند از بیرون آمدن بول و غائط خوددارى کنند عمل نماید.

 

مسأله 333ـ کسى که بول یا غائط پى در پى از او خارج مى شود باید بعد از هر وضو فوراً مشغول نماز شود و براى به جا آوردن نماز احتیاط و سجده و تشهّد فراموش شده، وضو گرفتن دیگرى لازم نیست، به شرط این که میان نماز و این کارها فاصله اى نیندازد.

 

مسأله 334ـ کسى که بول یا غائط از او بى اختیار خارج مى شود باید براى نماز به وسیله کیسه و مانند آن از آلودگى جاهاى دیگر بدن جلوگیرى کند و احتیاط آن است که پیش از هر نماز مخرج را آب بکشد.

 

مسأله 335ـ کسانى که داراى چنین بیمارى هستند، اگر به آسانى قابل معالجه باشند واجب است معالجه کنند و اگر نکنند براى آنها اشکال دارد.

 

مسأله 336ـ کسانى که به چنین بیمارى مبتلا هستند پس از بهبودى لازم نیست نمازهایى را که در وقت بیمارى طبق دستورهاى بالا خوانده اند قضا نمایند، ولى اگر قبل از پایان وقت نماز بهبودى یابند باید نمازى را که وقتش باقى است اعاده کنند (بنابر احتیاط واجب).