موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
7 ـ عقد ازدواج
مسأله ۲۳۰ ـ عقدِ ازدواج ـ چه دائم و چه موقّت ـ بر محرم براى خود و یا دیگرى ـ چه او محرم باشد یا نباشد ـ حرام و فاسد است.
مسأله ۲۳۱ ـ اگر محرمى ـ براى خود یا دیگرى ـ عقد ازدواج بست، یا غیر محرمى براى محرم زنى را عقد نمود و در هر صورت محرم با آن زن نزدیكى كرد، بر هر یك از آنان ـ عقد كننده و مرد و زن ـ كه علم به احرام و حرمت عقد در حال احرام داشته باشد، واجب است یك شتر كفّاره بدهد، و بر هر كدام از آنان كه به هر دو ـ احرام و حرمت عقد ـ یا یكى از آن دو جاهل باشد چیزى نیست.
مسأله ۲۳۲ ـ احتیاط واجب آن است كه محرم در مجلس عقد حاضر نشود، و بر اجراى عقد شاهد نشود، و ظاهر جواز گواهى دادن بر عقدى است كه در قبل واقع شده است.
مسأله ۲۳۳ ـ رجوع محرم به زنى كه او را طلاق رجعى داده است مـانعى ندارد، همچنان كه خریدن كنیزان براى او مانعى نـدارد.
و همچنین محرم مى تواند كنیز خود را براى دیگرى تحلیل نماید، و نیز مى تواند تحلیل دیگرى را براى او قبول نماید، و احتیاط مستحب این است كه خواستگارى ننماید.
