موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
احكام رجوع كردن
مسأله ۲۵۸۸ ـ در طلاق رجعى مرد به دو قسم مى تواند به زن خود رجوع كند:
(اوّل) حرفى بزند كه به آن قصد كند كه او را به زوجیت خود برگردانده ، نه این كه اخبار از برگرداندن او به زوجیت باشد.
(دوم) به قصد رجوع كارى كند كه از آن كار بفهمند رجوع كرده است ، مانند لمس و بوسیدن ، و رجوع به نزدیكى كردن محقّق مى شود هر چند قصد رجوع نداشته باشد.
مسأله ۲۵۸۹ ـ براى رجوع كردن لازم نیست مرد شاهد بگیرد ، ولى شاهد گرفتن افضل است ، و همچنین لازم نیست به زن خبر دهد ، بلكه اگر بدون این كه كسى بفهمد رجوع كند ، رجوعش صحیح است ، و اگر ادّعاى رجوع كرد ، در صورتى كه در بین عدّه باشد اثبات لازم نیست ، و اگر بعد از تمامى عدّه باشد باید ثابت كند.
مسأله ۲۵۹۰ ـ مردى كه زن خودرا طلاق رجعى داده ، اگر مالى از او بگیرد و با او صلح كند كه دیگر به او رجوع نكند ، واجب است به مقتضاى صلح عمل كند ، ولى اگر رجوع كرد رجوع او صحیح است.
مسأله ۲۵۹۱ ـ اگر زن آزادى را دوبار طلاق دهد و بعد از هر طلاق رجوع كند ، یا دوبار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق عقدش كند ، یا بعد از یك طلاق رجوع و بعد از طلاق دیگر عقد كند ، بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است ، ولى اگر بعد از طلاق سوم به دیگرى شوهر كند با چند شرط به شوهر اوّل حلال مى شود ، یعنى مى تواند آن زن را دوباره عقد نماید:
(اوّل) آن كه عقد شوهر دوم دائم باشد و اگر عقد مدّت دار باشد ـ مثلا یك ماهه یا یك ساله ـ بعد از آن كه از او جدا شد شوهر اوّل نمى تواند او را عقد كند.
(دوم) شوهر دوم با او از جلو نزدیكى و دخول كند به نحوى كه هر دو لذت جماع را ببرند.
(سوم) شوهر دوم طلاقش دهد یا بمیرد.
(چهارم) عدّه طلاق یا عدّه وفات شوهر دوم تمام شود.
(پنجم) بنا بر احتیاط واجب شوهر دوم بالغ باشد.
