موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
متعه (ازدواج موقّت)
مسأله ۲۴۸۵ ـ متعه كردن زن اگرچه براى لذّت بردن هم نباشد صحیح است.
مسأله ۲۴۸۶ ـ احتیاط واجب آن است كه شوهر بیش از چهارماه نزدیكى با متعه خودرا ترك نكند مگر با رضایت او.
مسأله ۲۴۸۷ ـ زنى كه متعه مى شود اگر در عقد شرط كند كه شوهر با او نزدیكى نكند ، عقد و شرط او صحیح است ، و شوهر فقط مى تواند لذّتهاى دیگر از او ببرد ، ولى اگر بعد به نزدیكى راضى شود ، شوهر مى تواند با او نزدیكى نماید.
مسأله ۲۴۸۸ ـ زنى كه متعه شده اگرچه آبستن شود حقّ خرجى ندارد مگر این كه در ضمن عقد متعه یا عقد لازم دیگر شرط كند ، و همچنین در ضمن عقد جایز مادامى كه آن عقد باقى باشد.
مسأله ۲۴۸۹ ـ زنى كه متعه شده حقّ همخوابى ندارد و از شوهر ارث نمى برد و شوهر هم از او ارث نمى برد ، مگر در صورتى كه ارث بردن را شرط كرده باشند كه در این صورت هر كه شرط كرده ارث مى برد.
مسأله ۲۴۹۰ ـ زنى كه به ازدواج موقّت در آمده اگرچه نداند كه حقّ خرجى و همخوابى ندارد ، عقد او صحیح است ، و براى آن كه نمى دانسته ، حقّى بر شوهر پیدا نمى كند.
مسأله ۲۴۹۱ ـ زنى كه به ازدواج موقّت در آمده مى تواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود ، ولى اگر به واسطه بیرون رفتن حقّ شوهر از بین برود ، بیرون رفتن حرام است.
مسأله ۲۴۹۲ ـ اگر زنى مردى را وكیل كند كه به مدّت و مبلغ معین اورا براى خود متعه نماید ، چنانچه مرد اورا به عقد دائم خود در آورد ، یا به غیر از مدّت یا مبلغى كه معین شده او را متعه كند ، وقتى آن زن فهمید اگر آن عقدرا اجازه كند صحیح وگرنه باطل است.
مسأله ۲۴۹۳ ـ اگر پدر یا جدّ پدرى براى محرم شدن زنى را براى مدت كمى مثلا یك ساعت براى پسرى كه قابلیت استمتاع داشته باشد عقد نماید ، عقد صحیح است ، و پدر یا جدّ پدرى مى تواند مدّت را با مراعات مصلحت و نفع آن پسر به زن ببخشد ، و نیز مى تواند دختر نا بالغى را كه قابل تمتّع باشد براى محرم شدن در مدّت مذكوره به عقد كسى در آورد ، و در هر دو صورت معتبر است كه در عقد مفسده اى براى صغیر نباشد.
مسأله ۲۴۹۴ ـ اگر پدر یا جدّ پدرى طفل خودرا كه در محلّ دیگرى است و نمى داند زنده است یا مرده براى محرم شدن به عقد كسى در آورد ، در صورتى كه آن طفل در مدّت زوجیت قابل استمتاع باشد ، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مى شود ، و چنانچه بعد معلوم شود كه در موقع عقد آن دختر زنده نبوده ، عقد باطل است و كسانى كه ظاهراً محرم شده بودند نامحرمند.
مسأله ۲۴۹۵ ـ اگر مرد مدّت ازدواج موقّت زن را ببخشد ، چنانچه با او نزدیكى كرده ، باید تمام چیزى را كه قرار گذاشته به او بدهد ، و اگر نزدیكى نكرده واجب است نصف آن را بدهد ، و احتیاط مستحبّ آن است كه تمام آن را بدهد.
مسأله ۲۴۹۶ ـ مرد مى تواند زنى را كه متعه او بوده و مدّتش تمام شده یا به آن زن بخشیده ولى عدّه او تمام نشده به عقد دائم خود در آورد یا این كه دوباره متعه نماید.
