موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
مصرف زكات فطره
مسأله ۲۰۳۱ ـ مشهور فرموده اند كه مصرف زكات فطره مصرف زكات مال است ، ولى احتیاط واجب آن است كه به فقرا داده شود ، و باید شیعه دوازده امامى باشد ، مگر در صورتى كه مؤمن پیدا نكند ، كه در این صورت به غیر ناصبى هم مى شود داد.
مسأله ۲۰۳۲ ـ اگر طفل شیعه دوازده امامى فقیر باشد ، به گونه اى كه در مسأله «۱۹۶۰» و «۱۹۶۱» گذشت مى تواند زكات فطره را به مصرف طفل برساند.
مسأله ۲۰۳۳ ـ فقیرى كه فطره به او مى دهند لازم نیست عادل باشد ، ولى احتیاط واجب آن است كه به شرابخوار و تارك نماز و كسى كه آشكارا معصیت كبیره مى كند ، فطره ندهند.
مسأله ۲۰۳۴ ـ به كسى كه فطره را در معصیت صرف مى كند ، نباید فطره بدهند.
مسأله ۲۰۳۵ ـ احتیاط واجب آن است كه به یك فقیر كمتر از یك صاع ـ كه تقریباً سه كیلوگرم است ـ فطره ندهند ، ولى اگر چند صاع بدهند اشكال ندارد.
مسأله ۲۰۳۶ ـ اگر از جنسى كه قیمتش دو برابر قیمت معمولى آن جنس است ، مثلا از گندمى كه قیمت آن دو برابر قیمت گندم معمولى است ، نصف صاع بدهد كافى نیست ، و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد ، كفایت نمى كند.
مسأله ۲۰۳۷ ـ انسان نمى تواند نصف صاع را از یك جنس ـ مثلا گندم ـ و نصف دیگر آن را از جنس دیگر ـ مثلا جو ـ بدهد ، و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد ، كفایت نمى كند.
مسأله ۲۰۳۸ ـ مستحبّ است در دادن زكات فطره ، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدّم بدارد ، و بعد همسایگان فقیر را ، و مستحبّ است كسى را كه در دین و فقه و عقل مقدّم است در دادن فطره مقدم بدارد.
مسأله ۲۰۳۹ ـ اگر انسان به خیال این كه كسى فقیر است به او زكات فطره بدهد و بعد بفهمد فقیر نبوده ، چنانچه مالى را كه به او داده از بین نرفته باشد ، باید پس بگیرد و به مستحق بدهد ، و اگر نتواند بگیرد ، باید از مال خودش عوض فطره را بدهد ، و اگر از بین رفته باشد ، در صورتى كه گیرنده فطره مى دانسته آنچه را كه گرفته فطره است ، باید عوض آن را بدهد ، و اگر نمى دانسته ، دادن عوض بر او واجب نیست ، و انسان باید عوض فطره را بدهد.
مسأله ۲۰۴۰ ـ اگر كسى بگوید فقیرم ، چنانچه بداند كه قبلا فقیر بوده مى شود به او فطره داد ، و به كسى كه معلوم نباشد فقیر بوده یا نه و مى گوید فقیرم ، اگر از قولش اطمینان پیدا نشود ، بنابر احتیاط واجب نمى شود فطره داد ، و اگر بدانند قبلا فقیر نبوده ، نمى شود فطره به او داد ، مگر این كه از گفته او اطمینان پیدا شود.