احكام مسجد

مسأله 981: نجس كردن زمين، سقف، بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است. و هر كسى بفهمد نجس شده، بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند. و بنابر احتياط واجب طرف بيرون ديوار مسجد را نيز نجس نكنند و اگر نجس شود، نجاستش را برطرف نمايند.

مسأله 982: اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب، بايد به كسى كه مى تواند تطهير كند اطّلاع دهد.

مسأله 983: اگر جايى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن ممكن نيست، بايد آنجا را بكنند. و اگر تطهير آن متوقّف باشد بر خراب كردن مقدار كمى از آن، جايز است آن مقدار كم را خراب نمايند و اگر چيزى مانند آجر مسجد، نجس شود در صورتى كه ممكن باشد، بايد بعد از آب كشيدن، به جاى اوّلش بگذارند.

مسأله 984: اگر مسجدى را غصب كنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند يا طورى خراب شود كه نماز خواندن در آن ممكن نباشد، بنابر احتياط نجس كردن آن حرام و تطهير آن واجب است. مگر از مسجد بودن به كلّى خارج شود، در اين صورت احكام مسجد را ندارد.

مسأله 985: نجس كردن حرم امامان(عليهم السلام) حرام است و چنانچه نجس شود، تطهير آن واجب مى باشد.

مسأله 986: اگر حصير مسجد نجس شود، بايد آن را آب كشيد، ولى اگر با آب كشيدن خراب مى شود و بريدن جاى نجس بهتر است، بايد آن را بريد.

مسأله 987: بردن عين نجس، مانند خون در مسجد، اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است، بلكه بنابر احتياط مستحب اگر بى احترامى نيز نباشد، عين نجس را در مسجد نبرند، ولى بردن چيزى كه نجس شده، در صورتى حرام است كه بى احترامى به مسجد باشد.

مسأله 988: اگر مسجد را براى روضه خوانى، چادر بزنند و فرش كنند و سياهى بكوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود، اشكال ندارد.

مسأله 989: بنابر احتياط نبايد مسجد را به طلا زينت نمود، ولى نسبت به حرم امامان معصوم(عليهم السلام) اشكال ندارد. و بنابر احتياط، نبايد عكس مجسمه روح دار باشد امّا چيزهايى مانند گل و بوته مكروه است.

مسأله 990: اگر مسجد خراب شود، نمى توان آن را فروخت، يا داخل ملك و جاده نمود.

مسأله 991: فروختن در، پنجره و چيزهاى ديگر مسجد، حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد آن را با اذن متولى شرعى صرف تعمير همان مسجد كنند و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگرى مصرف شود، ولى اگر براى مسجدهاى ديگر نيز مفيد نباشد، مى توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است، صرف تعمير همان مسجد كنند وگرنه براى تعمير مسجد ديگرى مصرف نمايند.

مسأله 992: ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه نزديك به خرابى مى باشد، مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، مى توانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند، بلكه مى توانند مسجدى را كه خراب نشده، براى توسعه و احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.

اذان و اقامه 

مسأله 993: تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ در آن مستحب است و كسى كه مى خواهد مسجد برود مستحب است، خود را خوشبو كند، لباس پاكيزه و قيمتى بپوشد، ته كفش خود را بررسى نمايد كه نجاستى، به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد، اوّل پاى راست و هنگام بيرون آمدن، اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است، از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر، از مسجد بيرون رود.

مسأله 994: وقتى انسان وارد مسجد مى شود، مستحب است دو ركعت نماز، به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحب ديگرى نيز بخواند، كافى است.

مسأله 995: خوابيدن در مسجد اگر ناچار نباشد، صحبت كردن در مورد كارهاى دنيا، مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است. و همچنين مكروه است آب دهان، بينى و اخلاط سينه را، در مسجد بيندازد، يا گمشده اى را طلب كند و يا صداى خود را بلند نمايند، اما بلند كردن صدا براى اذان مانعى ندارد.

مسأله 996: راه دادن بچّه و ديوانه به مسجد مكروه است و كسى كه پياز، سير و مانند آن خورده كه بوى دهانش، مردم را اذيت مى كند، مكروه است به مسجد برود.