موضوع: کتب استفتائی
اقسام حايض
مسأله 527: زنهاى حايض، شش دسته اند، اوّل: صاحب عادت وقتيّه و عدديّه، يعنى زنى كه دو ماه پشت سرهم، در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى حيض او در هر دو ماه يك اندازه باشد، مثلا دو ماه پشت سرهم از اوّل ماه تا هفتم خون ببيند. دوم: صاحب عادت وقتيّه، يعنى زنى كه دو ماه پشت سرهم، در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى حيض او در هر ماه، يك اندازه نباشد، مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اوّل ماه خون ببيند، ولى ماه اوّل روز هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود. سوم: صاحب عادت عدديّه، يعنى زنى كه شماره روزهاى حيض او، در دو ماه پشت سر هم به يك اندازه باشد، ولى وقت ديدن آن دو خون يكى نباشد، مثلا ماه اوّل از پنجم تا دهم و ماه دوم از دوازدهم تا هفدهم خون ببيند. چهارم: مضطربه، يعنى زنى كه چند ماه خون ديده، ولى عادت معيّنى پيدا نكرده و يا عادت قبلى او به هم خورده و عادت تازه اى پيدا نكرده است. پنجم: مُبتدئه، يعنى زنى كه براى اوّلين بار خون مى بيند. ششم: ناسيه، يعنى زنى كه عادت خود را فراموش كرده است. و هركدام اينها احكامى دارند كه در مسائل بعدى بيان مى شود.
1 - عادت وقتيّه و عدديّه
مسأله 528: زنهايى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارند سه دسته اند:
اوّل: زنى كه دو ماه پشت سرهم، در وقت معيّن خون حيض ببيند و در وقت معيّن پاك شود، مثلا دو ماه پشت سر هم، از روز اوّل ماه خون ببيند و روز هفتم پاك شود، عادت حيض اين زن از اوّل ماه تا هفتم است. دوم: زنى كه از خون پاك نمى شود ولى دو ماه پشت سر هم، چند روز معيّن، مثلا از اوّل ماه تا هشتم، خونى كه مى بيند نشانه حيض دارد، يعنى غليظ، سياه و گرم است و با فشار و سوزش بيرون مى آيد و بقيه خونهاى او نشانه استحاضه دارد، عادت او از اوّل ماه تا هشتم مى شود. سوم: زنى كه دو ماه پشت سر هم، در وقت معيّن خون حيض ببيند و بعد از آنكه سه روز يا بيشتر، خون ديد يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده، از ده روز بيشتر نشود و در هر دو ماه همه روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده، روى هم يك اندازه باشد، عادت او به اندازه تمام روزهايى است كه خون ديده و در وسط پاك بوده است. و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده، در هر دو ماه به يك اندازه باشد، مثلا اگر در ماه اوّل، از روز اوّل ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوّم بعد از آنكه سه روز خون ديد، سه روز يا كمتر يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم از نُه روز بيشتر نشود، همه حيض است و عادت اين زن، نه روز مى شود.
مسأله 529: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر در وقت عادت يا دو سه روز قبل و يا دو سه روز بعد خون ببيند، به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته اگرچه آن خون، نشانه حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زن حايض گفته شد، عمل كند و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده، مثلا پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 530: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر چند روز پيش از عادت و همه روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را كه در روزهاى عادت ديده، حيض است و خونى كه پيش از آن و بعد از آن ديده، استحاضه مى باشد و بايد عبادتهايى را كه در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت بجا نياورده قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت، با چند روز پيش از عادت، خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است و خونى كه جلوتر از آن ديده استحاضه مى باشد و چنانچه در آن روزها عبادت نكرده بايد قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت با چند روز بعد از عادت، خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است.
مسأله 531: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است، و اگر از ده روز بيشتر شود، روزهايى كه در عادت خود، خون ديده حيض است گرچه شماره آن، كمتر يا بيشتر از روزهاى عادتش باشد و روزهاى اوّل را استحاضه قرار مى دهد.
مسأله 532: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت، خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهايى كه در عادت، خون ديده با چند روز بعد از آن كه روى هم به مقدار عادت او شود حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.
مسأله 533: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر بعد از آنكه سه روز يا بيشتر خون ديد پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون كمتر از ده روز باشد و همه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده، از ده روز بيشتر باشد، مثلا پنج روز خون ببيند و پنج روز پاك شود و دوباره پنج روز خون ببيند، چند صورت دارد: 1 - تمام خونى كه دفعه اوّل ديده، يا مقدارى از آن، در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مى بيند، در روزهاى عادت نباشد، بايد همه خون اوّل را حيض و خون دوم را استحاضه، قرار دهد. 2 - خون اوّل در روزهاى عادت نباشد و تمام خون دوم، يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد، بايد همه خون دوّم را حيض و خون اوّل را استحاضه، قرار دهد. 3 - مقدارى از خون اوّل و دوّم در روزهاى عادت باشد و خون اوّلى كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوّم كه آن نيز در روزهاى عادت بوده، از ده روز بيشتر نباشد، در اين صورت همه آن، حيض است و مقدارى از خون اوّل كه پيش از روزهاى عادت بوده و مقدارى از خون دوم كه بعد از روزهاى عادت بوده استحاضه است، مثلا اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده، در صورتى كه يك ماه از اوّل تا ششم خون ببيند و دو روز پاك شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند، از سوّم تا دهم حيض است و از اوّل تا سوّم و همچنين از دهم تا پانزدهم، استحاضه مى باشد. 4 - مقدارى از خون اوّل و دوّم در روزهاى عادت باشد، ولى خون اوّلى كه در روزهاى عادت بوده از سه روز كمتر باشد، بايد در تمام دو خون و پاكى، كارهايى را كه بر حايض حرام است و سابقاً گفته شد، ترك كند و كارهاى استحاضه را بجا آورد، يعنى طبق دستورى كه براى زن مستحاضه، بيان شد عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 534: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن.
مسأله 535: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاك شدن، دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته، خون ببيند خون ايّام عادت را حيض قرار دهد و اگر قبل از ايّام عادت به شماره روزهاى عادت خود خون ببيند و در ايّام عادت نيز خون ببيند، پس اگر فاصله بين دو خون ده روز يا زيادتر باشد، هر دو را حيض قرار دهد و اگر فاصله كمتر است و در مجموع با پاكى بين، بيش از ده روز نيست، همه را حيض قرار دهد. و اگر فاصله كمتر است ولى در مجموع بيش از ده روز است، ايّام عادت را حيض قرار دهد.
مسأله 536: زنى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض است و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه هاى حيض را داشته باشد استحاضه است، مثلا زنى كه عادت حيض او از اوّل ماه تا هفتم است، اگر از اوّل تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اوّل آن حيض و پنج روز ديگر استحاضه مى باشد.
2 - عادت وقتيّه
مسأله 537: زنهايى كه عادت وقتيّه دارند سه دسته اند، اوّل: زنى كه دو ماه پشت سر هم، در وقت معيّن خون حيض ببيند و بعد از چند روز پاك شود ولى شماره روزهاى آن، در هر دو ماه يك اندازه نباشد، مثلا دو ماه پشت سر هم، روز اوّل ماه خون ببيند، ولى ماه اوّل روز هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، اين زن بايد روز اوّل ماه را، عادت حيض خود قرار دهد. دوم: زنى كه از خون پاك نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، خون او نشانه هاى حيض را دارد، يعنى غليظ، سياه و گرم است و با فشار و سوزش بيرون مى آيد و بقيّه خونهاى او نشانه استحاضه را دارد و شماره روزهايى كه خون او نشانه حيض را دارد، در هر دو ماه يك اندازه نيست، مثلا در ماه اوّل از اوّل ماه تا هفتم و در ماه دوم از اوّل ماه تا هشتم، خون او نشانه هاى حيض و بقيّه نشانه استحاضه را داشته باشد، اين زن نيز بايد روز اوّل ماه را روز اوّل عادت حيض خود قرار دهد. سوم: زنى كه دو ماه پشت سر هم، در وقت معيّن مثلا روز اوّل ماه، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود و دو مرتبه خون ببيند و تمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده، از ده روز بيشتر نشود، ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد، مثلا در ماه اوّل هشت روز و در ماه دوم نُه روز باشد، اين زن نيز بايد روز اوّل ماه را، روز اوّل عادت حيض خود قرار دهد.
مسأله 538: زنى كه عادت وقتيّه دارد، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت، يا دو سه روز بعد از عادت خون ببيند، به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، اگرچه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زنهاى حايض گفته شد رفتار نمايد و اگر بعد بفهمد حيض نبوده، مانند آنكه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 539: زنى كه عادت وقتيّه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند مقدار ايّام حيض را، با نشانه هاى آن تشخيص دهد، بايد شماره عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، همان گونه كه در « مسأله 544 » مى آيد، چه خويشان پدرى باشند چه مادرى، زنده باشند يا مرده، ولى در صورتى مى توان عادت آنها را حيض قرار دهد كه شماره روزهاى حيض همه آنان يكسان باشد، امّا اگر شماره روزهاى حيض آنان، يك اندازه نباشد، مثلا عادت بعضى پنج روز و عادت بعضى ديگر هفت روز باشد، نمى تواند عادت آنان را حيض خود قرار دهد، مگر اينكه كسانى كه عادتشان با ديگران فرق دارد به قدرى كم باشند كه در مقابل آنان، به حساب نيايند در اين صورت بايد عادت بيشتر آنان را حيض خود قرار دهد.
مسأله 540: زنى كه عادت وقتيّه دارد و شماره عادت خويشان خود را حيض قرار مى دهد بايد روزى را كه در هر ماه، اوّل عادت او بوده اوّل حيض خود قرار دهد، مثلا زنى كه هر ماه، روز اوّل ماه خون مى ديده و گاهى روز هفتم و گاهى روز هشتم پاك مى شده، چنانچه يك ماه دوازده روز، خون ببيند و عادت خويشانش هفت روز باشد، بايد هفت روز اوّل ماه را حيض و باقى را استحاضه، قرار دهد.
مسأله 541: زنى كه بايد شماره عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، چنانچه خويشى نداشته باشد، يا شماره عادت آنان مانند هم نباشد، بايد در هر ماه از اوّل روزى كه خون مى بيند تا هفت روز حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد، ولى اگر در خون روزهاى وسط يا آخر، نشانه هاى حيض بيشتر باشد، بايد هفت روز وسط يا آخر را حيض قرار دهد.
3 - عادت عدديّه
مسأله 542: زنهايى كه عادت عدديّه دارند سه دسته اند، اوّل: زنى كه شماره روزهاى حيض او، در دو ماه پشت سرهم يك اندازه باشد، ولى وقت خون ديدن او يكى نباشد، در اين صورت روزهايى كه خون ديده عادت او مى شود، مثلا اگر ماه اوّل از روز اوّل تا پنجم و ماه دوم از يازدهم تا پانزدهم خون ببيند، عادت او پنج روز مى شود. دوم: زنى كه از خون پاك نمى شود ولى دو ماه پشت سرهم، چند روز از خونى كه مى بيند نشانه حيض و بقيّه نشانه استحاضه دارد و شماره روزهايى كه خون، نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، در اين صورت هرچند روزى كه خون او نشانه حيض دارد عادت او مى شود، مثلا اگر يك ماه از اوّل ماه تا پنجم و ماه بعد از يازدهم تا پانزدهم، خون او نشانه حيض و بقيّه نشانه استحاضه داشته باشد، شماره روزهاى عادت او پنج روز مى شود. سوم: زنى كه دو ماه پشت سر هم سه روز يا بيشتر، خون ببيند و يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و وقت ديدن خون، در ماه اوّل با ماه دوم فرق داشته باشد، اگر تمام روزهايى كه خون ديده با روزهاى وسط كه پاك بوده و از ده روز بيشتر نشود و شماره روزهاى آن نيز به يك اندازه باشد تمام روزهايى كه خون ديده با روزهاى وسط كه پاك بوده عادت حيض او مى شود و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده، در هر دو ماه به يك اندازه باشد، مثلا اگر ماه اوّل از روز اوّل ماه تا سوم، خون ببيند و دو روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و ماه دوم از يازدهم تا سيزدهم، خون ببيند و دو روز يا بيشتر يا كمتر پاك شود و دوبار خون ببيند و روى هم از هشت روز بيشتر نشود، عادت او هشت روز مى شود.
مسأله 543: زنى كه عادت عدديّه دارد، اگر بيشتر از شماره عادت خود، خون ببيند و از ده روز بيشتر شود، چند صورت دارد: 1 - چنانچه همه خونهايى كه ديده به يك صورت باشد، بايد از موقع ديدن خون به شماره روزهاى عادتش حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد. 2 - اگر خونهايى كه ديده تفاوت داشته باشد، مثلا چند روز از آن نشانه حيض و چند روز ديگر نشانه استحاضه داشته باشد اگر روزهايى كه خون نشانه حيض دارد، با شماره روزهاى عادت او يك اندازه است، بايد همان روزها را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد. 3 - اگر روزهايى كه خون نشانه حيض دارد، از روزهاى عادت او بيشتر است، فقط به اندازه روزهاى عادت او، حيض و بقيّه استحاضه مى باشد. 4 - اگر روزهايى كه خون نشانه حيض دارد، از روزهاى عادت او كمتر است، بايد آن روزها را با چند روز ديگر كه روى هم به اندازه روزهاى عادتش شود حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.
4 - مُضطربه
مسأله 544: مُضطربه، يعنى زنى كه چند ماه خون ديده، ولى عادت معيّنى پيدا نكرده، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و همه خونهايى كه ديده به يك صورت باشد، چنانچه عادت خويشان او هفت روز است، بايد هفت روز را حيض و بقيّه را استحاضه، قرار دهد و اگر كمتر است مثلا پنج روز باشد، بايد همان را حيض قرار دهد و بنابر احتياط مستحب، در تفاوت بين هفت روز و عادت آنان كه دو روز است كارهايى را كه بر حايض، حرام است ترك نمايد و كارهاى استحاضه را بجا آورد، يعنى به دستورى كه براى زن مستحاضه گفته شد عبادتهاى خود را انجام دهد. و اگر عادت خويشانش بيشتر از هفت روز، مثلا نُه روز است، بايد هفت روز را حيض قرار دهد و بنابر احتياط مستحب در تفاوت بين هفت روز و عادت آنان كه دو روز است، كارهاى استحاضه را بجا آورد و كارهايى را كه بر حايض حرام است ترك نمايد.
مسأله 545: مُضطربه اگر بيشتر از ده روز، خونى ببيند كه چند روز آن، نشانه حيض و چند روز ديگر نشانه استحاضه دارد، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد، كمتر از سه روز يا بيشتر از ده روز باشد، بايد به دستورى كه در مسأله قبل گفته شد، رفتار نمايد و اگر خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد همه آن حيض است، ولى اگر پيش از گذشتن ده روز از خونى كه نشانه حيض دارد دوباره خونى ببيند كه آن نيز نشانه حيض را داشته باشد، مثلا پنج روز خون سياه و نُه روز خون زرد و دوباره پنج روز خون سياه ببيند، بايد به دستورى كه در مسأله قبل گفته شد رفتار نمايد.
5 - مُبتدئه
مسأله 546: مُبتدئه، يعنى زنى كه براى دفعه اوّل خون مى بيند، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و همه خونهايى كه ديده به يك صورت باشد، بايد عادت خويشان خود را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد همان طورى كه در مضطربه و در « مسأله 544 » گذشت.
مسأله 547: اگر مُبتدئه بيشتر از ده روز، خونى ببيند كه چند روز آن نشانه حيض و چند روز ديگر نشانه استحاضه داشته باشد، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد همه آن حيض است ولى اگر پيش از گذشتن ده روز از خونى كه نشانه حيض دارد، دوباره خونى ببيند كه آن نيز نشانه خون حيض داشته باشد، مثلا پنج روز خون سياه و نُه روز خون زرد و دوباره پنج روز خون سياه ببيند، بايد عادت خويشان خود را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد، همان طور كه در « مسأله 544 » گذشت.
مسأله 548: اگر مُبتدئه بيشتر از ده روز، خونى ببيند كه چند روز آن نشانه حيض و چند روز ديگر آن نشانه استحاضه داشته باشد، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد از سه روز كمتر يا از ده روز بيشتر باشد، بايد عادت خويشان خود را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد، همان گونه كه در « مسأله 544 » گذشت.
6 - ناسيه
مسأله 549: ناسيه، يعنى زنى كه عادت خود را فراموش كرده است. اگر بيشتر از ده روز خون ببيند بايد روزهايى كه خون او نشانه حيض دارد، حيض قرار دهد و اگر نتواند حيض را به وسيله نشانه هاى آن، تشخيص دهد، بايد هفت روز اوّل را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.
مسائل متفرّقه حيض
مسأله 550: مبتدئه، مضطربه، ناسيه و زنى كه عادت عدديّه دارد، اگر خونى ببينند كه نشانه هاى حيض را داشته باشد، يا يقين كنند كه سه روز طول مى كشد، بايد عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادتهايى را كه بجا نياورده اند قضا نمايند، ولى اگر يقين نكنند كه تا سه روز، طول مى كشد و نشانه هاى حيض را نيز نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد تا سه روز كارهاى استحاضه را بجا آورند و كارهايى را كه بر حايض حرام است ترك نمايند و چنانچه پيش از سه روز، پاك نشدند بايد آن را حيض قرار دهند.
مسأله 551: زنى كه در حيض عادت دارد چه در وقت و چه در عدد آن و يا هم در وقت و هم در عدد آن، اگر دو ماه پشت سر هم بر خلاف عادت خود، خونى ببيند كه وقت آن يا شماره روزهاى آن، يا هم وقت و هم شماره روزهاى آن يكى باشد، عادتش به آنچه در اين دو ماه ديده است برمى گردد، مثلا اگر از روز اوّل ماه تا هفتم، خون مى ديده و پاك مى شده، چنانچه دو ماه از دهم تا هفدهم، خون ببيند و پاك شود، عادت او از دهم تا هفدهم مى شود.
مسأله 552: مقصود از يك ماه، ابتداى خون ديدن تا سى روز است، نه از روز اوّل ماه تا آخر ماه، مگر آنكه عادت او از اوّل هر ماه شروع شود.
مسأله 553: زنى كه معمولا ماهى يك مرتبه خون مى بيند اگر در يك ماه دو مرتبه خون ببيند و آن خون نشانه هاى حيض داشته باشد، چنانچه روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز كمتر نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد.
مسأله 554: اگر سه روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه حيض دارد، بعد ده روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه استحاضه دارد و دوباره سه روز خونى به نشانه هاى حيض ببيند، بايد خون اوّل و خون آخر را كه نشانه هاى حيض داشته، حيض قرار دهد.
مسأله 555: اگر زن پيش از ده روز پاك شود و بداند در باطن خون نيست، بايد براى عبادتهاى خود غسل كند اگرچه گمان داشته باشد پيش از تمام شدن ده روز دوباره خون مى بيند، ولى اگر يقين داشته باشد پيش از تمام شدن ده روز، دوباره خون حيض مى بيند نبايد غسل كند بلكه خون اوّل و دوم و پاكى بين آن دو، تمام حيض خواهد بود.
مسأله 556: اگر زن پيش از ده روز، پاك شود و احتمال دهد در باطن خون باشد، بايد قدرى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند و بيرون آورد، پس اگر پاك بود غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد و اگر پاك نبود پس اگر به آب زرد رنگى آلوده باشد محكوم به حيض نبوده مگر اينكه در روزهاى عادت او باشد، بلكه محكوم به استحاضه مى باشد ولى اگر آلوده به خون باشد، چنانچه در حيض عادت ندارد، يا عادت او ده روز است، بايد صبر كند كه اگر قبل از ده روز پاك شد، غسل كند و اگر سر ده روز پاك شد يا خون او از ده روز گذشت غسل نمايد و اگر احتمال دهد خون او از ده روز مى گذرد، چنانچه خون به صفات حيض باشد، واجب است تا دهم، احتياط كند به ترك عبادت. و اگر خون به صفات حيض نبود تا روز دهم احتياط كند به ترك عبادت، در يك روزش واجب و در باقى مستحب است، اگرچه احوط جمع است بين تروك حايض و اعمال مستحاضه، پس اگر قبل از تمام شدن ده روز يا سر ده روز از خون پاك شد، تمامش حيض است و اگر از ده روز گذشت، بايد عادت خود را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد و عبادتهايى را كه بعد از روزهاى عادت بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 557: اگر چند روز را حيض قرار دهد و عبادت نكند بعد بفهمد حيض نبوده است، بايد نماز و روزه اى كه در آن روزها بجا نياورده قضا نمايد و اگر چند روز به گمان اينكه حيض نيست عبادت كند بعد بفهمد حيض بوده چنانچه آن روزها را روزه گرفته بايد قضا نمايد.
