موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

▲مـحجـوریـن (مسئله 1909 تا 1914)

 

محجورین کسانى هستند که حقّ تصرّف در مال خود را ندارند.

 

مسأله 1909ـ بچّه نابالغ حقّ تصرّف در مال خود را ندارد و نشانه بلوغ یکى از سه چیز است: «اوّل» پانزده سال قمرى تمام در مرد و نه سال قمرى تمام در زن «دوم» بیرون آمدن منى «سوم» روییدن موى درشت بالاى عورت.

 

مسأله 1910ـ درشت شدن صدا و روییدن موى درشت در صورت و پشت لب و مانند آن، دلیل بر بلوغ نیست، مگر این که از این راه یقین به بالغ شدن حاصل شود.

 

مسأله 1911ـ «دیوانه» و «سفیه» یعنى کسى که مال خود را بیهوده مصرف مى کند و توانایى بر نگهدارى و معامله ندارد، حق ندارند در مال خود تصرّف کنند بلکه باید زیر نظر ولىّ آنها باشد.

 

مسأله 1912ـ کسى که ورشکست شده یعنى بدهکارى او بیش از سرمایه موجود اوست و طلبکاران از حاکم شرع خواسته اند که او را از تصرّف در اموالش ممنوع کند بعد از حکم حاکم حقّ تصرّف در اموال خود ندارد.

 

مسأله 1913ـ کسى که گاهى عاقل و گاهى دیوانه است تصرّفى که در موقع دیوانگى در اموال خود مى کند صحیح نیست.

 

مسأله 1914ـ انسان مى تواند قبل از مرگ خود خواه صحیح و سالم باشد یا بیمار هر قدر از مال خود را بخواهد، به دیگرى ببخشد، یا جنسى را ارزانتر از قیمت بفروشد، یا به مصرف خود و عیال و میهمان برساند، ولى احتیاط آن است که در مرضى که با آن از دنیا مى رود (یعنى در آستانه مرگ) در بیش از ثلث مال خود چنین تصرّفاتى نکند، مگر با اجازه ورثه.