به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از شفقنا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی پس از استماع این گزارش با مثبت ارزیابی کردن اقدامات به عمل آمده اظهار داشت: ما اگر واقعاً بخواهيم علوممان اسلامي باشد باید يک نقشه جامع علمي داشته باشيم.

او ادامه داد: در جريان علوم ما تا نقشه علميِ جهان را؛ که چه کسي عالم را اداره مي‌کند، عالم چگونه اداره مي‌شود، از کجا شروع مي‌شود و به کجا ختم مي‌شود، در اختیار نداشته باشیم کاری از پیش نخواهیم برد.

این مرجع تقلید تهیه نقشه جامع علمی جهان را در گرو توجه به سه عنصر دانست و خاطر نشان کرد: ما اگر خواستيم نقشه جامع جهان را داشته باشيم بايد اين سه عنصر ملحوظ باشد: يکي جهان‌داني، يکي جهان‌داري، يکي جهان‌آرايي؛ از هر گوشه عالَم شما بخواهيد سخن بگوييد از اين سه اصل بيرون نيست، انسان بايد جهان را بداند، بعد جهان را اداره کند و بعد جهان را بيارايد، براي اينکه ما ذوق هنري هم داريم و تنها با انديشه زندگي نمي‌کنيم بلکه به انديشه و انگيزه به صورت توامان نیازمندیم و تمام رشته‌هاي علوم نیز به همين سه عنصر برمي‌گردد.

او در خصوص اهمیت فلسفه در پایه ریزی علوم اسلامی اذعان کرد: موضوعات همه علوم را فلسفه تعيين مي‌کند، اگر فلسفه الهي شد اوّلين خدمتي که مي‌کند خودش را الهي مي‌کند بعد همه علوم را ديني مي‌کند چرا که وقتي فلسفه موضوعات علوم را تعيين کرد، اگر راه صحيحش را طي کرده باشد آنگاه علوم ضمن احترام به حس و تجربه به تجريد هم توکل می کند آنگاه اين نظم دقيق رياضي را مي‌بيند و سپس از خود می پرسد اين نظم دقيق، ناظمي ندارد؟! اين بيان نوراني حضرت سيّدالشهداء(ع) است که می فرماید: کور است کسي که تو را نبيند.

آیت الله جوادی آملی در استدلال این مطلب که "علم غیر دینی محال است" گفت: تمايز علوم به تمايز موضوعات است، شما موضوعي نداريد غير از خدا و آثار خدا، و چون جهان و هر آنچه در او هست همه فعل خداست لذا علوم بررسی فعل خداوند خواهند بود و این علم چیزی جز علم دینی نیست.

او به بیان تفاوت استقراء و تجربه اشاره و خاطرنشان کرد: اگر کسی واقعاً دنبال علم‌ است باید بداند که علم آن است که يقين و جزم بياورد و باید به این نکته هم توجه کرد که تجربه با استقرا فرق مي‌کند، تجربه يک فرق جوهري با استقرا دارد، سرّ اينکه تجربه علمي است و استقرا علمي نيست این است که تجربه پشتوانه تجريد دارد.

مفسر بزرگ قرآن کریم جنگ جهانی اول و دوم را حاصل تفکر داروینیستی و اومانیستی دانست و ابراز داشت: ما موجود ابدي هستيم، يک موجود ابدي فکر ابدي دارد و به دنبال علم ابدي می رود و نه علم زودگذر، بنابراين اگر برابر آن برهان ثابت شد که در جهان فقط خدا هست و افعال خدا و آثار خدا، علم غير ديني هم نخواهيم داشت. علمی که انسان را تنها در همین محدوده زمینی ببیند مانند داروینیسم و اومانیسم برای بشر دستاوردی جز جنگ جهانی اول و دوم نخواهد داشت.