به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از شفقنا؛

حضرات آیات عظام شبیری زنجانی، سید سعید حکیم، صافی گلپایگانی، صادق روحانی، موسوی اردبیلی، مکارم شیرازی، سبحانی، صانعی به پرسش درباره رفتارغیرقانونی برخی ازمسلمانان پاسخ گفته اند.

متن پرسش مطرح شده و پاسخ این مراجع تقلید شیعه بدین شرح است:

برخی از مسلمین با استناد به اینکه مال اهل کتاب و یا کفار حرمت ندارد در کشورهای غیر مسلمان، دست به رفتارهای مخالف قوانین آن کشورها زده و چه بسا موجب بدنامی مسلمانان و وهن اسلام می شوند، مثلا از پرداخت هزینه آب و برق یا هزینه حمل و نقل و یا دیون دیگر خود به شیوه های مغایر با قوانین آن کشورها اجتناب می ورزند. دیدگاه شرع مقدس در چنین مواردی چیست؟

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی عمل به قوانینی -که خلاف احکام الزامی شریعت مقدس اسلام نیست- اگر به ملاک نظم جعل شده باشد یا عدم رعایت آن موجب وهن اسلام و مذهب حقه تشیع شود، لازم است.

حضرت آیت الله العظمی سید سعید حکیم در هرکجا و هرجا و باهر کس چنانچه رفتار مسلمانان موجب وهن اسلام وتصفیف مسلمانان شود حرام است و انشاءالله مسلمانان با شرایطی که در قراردادها امضاء و پایبند می شوند عمل نمایند تا موجب وهن اسلام و مسلمانان نشوند.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به طور کلی مسلمان باید از عملی که موجب وهن اسلام و مسلمین می شود خودداری نماید و الله العالم.

حضرت آیت الله العظمی سید صادق روحانی اهل کتاب و کفار اگر در حال جنگ با مسلمانان نباشند، هم مالشان محترم است و هم جانشان و حکام آنان مانند حکام مسلمین مالک اند و هزینه آب، برق و هزینه حمل ونقل یا دیون دیگر با قوانین آن کشورها باید پرداخت شود.

حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی چنین اعمالی جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی این کار شرعا صحیح نیست وبالاخره درپاره ای از مواردکشف می شود وسبب آبروریزی برای مسلمین می گردد.

حضرت آیت الله العظمی سبحانی اخذ ویزا از کشوری مبنی براین است که قوانین آن کشور را راعایت کنندبنابراین هرنوع تخلف از قوانین برخلاف تعهد است.والله العام

حضرت آیت الله العظمی صانعی به طور کلی اصل در عرض و مالکیت به جهت جلوگیری از هرج و مرج و اطلاق ادله حرمت و سیره مستمره و بناء عقلا، احترام است بنابراین همه غیر از مسلمانان که عرضشان محترم است مالشان نیز محترم است ودر این جهت فرقی بین مسلمان و غیر مسلمان نمی باشد و اگر در روایات قید ایمان و اسلام را آورده این اشاره به خاطر تعارف و تاثیر بیشتر آن سخنان در مومنین و مسلمین بوده، تا در درون آنها ضمانت اجرایی بهتر به وجود بیاورد شاهد بر این مطلب آیه( یا ایها الذین امنوا اوفوا بالعقود) است که همه فقها با استناد به این آیه وفای به عقود را برای همگان لازم دانسته و قید«الذین امنوا» را احترازی نگرفته اند و علی هذا، در صورت سکونت در کشورهای غیر اسلامی با ید به تمام مقررات آن کشورها که در ضدیت آشکار با اصول و ضروریات اسلام نباشد،که معمولا چنین نمی باشد عمل نمود و آن مقررات به حکم حفظ نظام و نظم در جامعه که واجب شرعی و عقلی است لازم الرعایه می باشند و نتیجتا مقررات همان مملکت نسبت به ضمان و ضمانت، لازم الرعایه بوده و هست.