به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما به نقل از شفقنا، علي المعموري در الحيات نوشته است: اينكه آيت الله علي سيستاني در حوزه مسايل ديني و سياسي چه موضعي مي گيرد  براي بسياري از كساني كه به حوادث و موضع گيري ها پيرامون تحولات خاورميانه و عراق اهتمام مي ورزند جاي اشكال و پرسش است. زيرا در همان حال كه گروه هاي تندرو شيعه از مرجعيت نجف مي خواهند مواضع تندتري را در رابطه با منازعات كنوني در عراق كه مي رود تا ابعاد جنگ هاي فرقه اي به خود بگيرد اتخاذ كند، گروه هاي افراطي سني او را متهم به همراهي با بعضي گروه هاي داخلي در اين نزاع مي كنند. اتهاماتي كه تقريبا به طور يكسان از سوي شيعيان و اهل سنت منطقه نيز تكرار مي شود اما اين برداشت ها نيازمند تفكر بيشتر بوده و بايد مواضع و برداشت ها را در سطوح مختلف دسته بندي كرد تا سره از ناسره بازشناخته شود.

به گزارش شفقنا در ادامه متن الحیات آمده است: مرجعيت نجف به رهبري آيت الله سيستاني به حدي از رشد و بلوغ اجتماعي در نهادهاي ديني رسيده است كه مي توان آن را به عنوان يك نمونه معرفي كرد. نمونه اي كه مي كوشد تا به كمك نهادهاي ديني نقشي مثبت را در اين تحولات بازي كند و از نقش منفي كه هم اكنون در اكثر موارد شايع شده دوري گزيند. از اين رو ممكن است در مواردي اين نقش دچار بدفهمي شده و اين تصور را به وجود آورد كه نجف به كلي از مسايل عمومي جامعه غافل بوده و هيچ موضع مشخصي در رابطه با زندگي عمومي مسلمانان به طور عام و شيعيان به طور خاص ندارد. اما اين مساله اي است كه به لحاظ ديني و اجتماعي و سياسي قابل بحث خواهد بود.

در واقع رويكرد اصلي مرجعيت نجف از اين جا ناشي مي شود كه دين را يك امر عام براي زندگي تمام بشريت مي داند و نمي پسندد كه اين دين صرفا به امور متغير و گره خورده در انواع و اقسام نزاع هاي داخلي و خارجي فروكاسته شود. از اين رو دين به نظر سيستاني يك چارچوب انساني و اخلاقي عام است و امكانات و قابليت هاي آن را دارد تا با نوع بشر از منظري فراتر از چارچوب هاي تنگ نطرانه برخورد كند. مرجعيت ديني در نگاه آيت الله سيستاني يك نهاد اجتماعي است كه علاوه بر وظيفه پاسخگويي به پرسش هاي شرعي مقلدان، يك نقش عام انساني را در جامعه ایفا مي كند. اين مرجعيت حتي اقدام به تاسيس پروژه هاي فرهنگي و خدماتي عام المنفعه مي كند بدون اينكه از اين گونه پروژه ها بخواهد در جهت تبليغات سياسي و غيره بهره برداري كند.

درمورد مسايل سياسي نيز براي خود وظيفه اي فراتر از ارشاد همه طرف هاي سياسي كه به صورتي دموكراتيك انتخاب شده اند نمي بيند و به همه  اعم از اينكه ريشه هاي مذهبي يا حزبي متفاوتي داشته باشد به صورتي يكسان مي نگرد.

بر اين اساس ما هرگز طي سال هاي مرجعيت عام وي بر شيعيان شاهد اظهارات يا موضع گيري هاي طايفه اي و مذهبي به نفع يك گروه نبوده ايم بلكه برعكس پيوسته تلاش شده است تا با رنج و محنت اقليت هاي ديني و فرق مختلف اسلامي به صورت يكسان برخورد شود. بسيار اتفاق افتاده كه آيت الله به دليل پرهيز از فرو افتادن در فتنه اي يا شعله ور تر كردن آن، در قبال يك مشكل شيعيان سكوت پيشه كرده است. اين گونه موضع گيري ها از همان حكمت مشهور نشات مي گيرد كه مي گويد: «در فتنه ها مانند بچه شتر باش كه نه پشتي براي سوار شدن دارد و نه پستاني براي دوشيدن»‌. بنابراين در بسياري از موارد سكوت و صبر در رابطه با مراجع ديني بهتر است تا اينكه به اظهارنظر بپردازند. ما امروزه شاهد برخي اظهارات انفعالي و تند برخي از مراجع ديني در سوريه يا ساير كشورهاي خاورميانه هستيم كه به جاي خاموش كردن آتش فتنه ها موجب تشديد درگيري هاي فرقه اي شده است.

آيت الله سيستاني تاكنون توانسته است نقش ارشادي وبي طرفانه خود عليه اين يا آن را حفظ كند و ديدارهاي متنوع او طي سال هاي گذشته بخصوص بعد از سال 2003 (سرنگوني صدام) با گروه هاي مختلف سياسي اين نكته را به وضوح نشان مي دهد. در همين رابطه بود كه يك بار اياد علاوي نخست وزير اسبق عراق بعد از ديدار با آيت الله سيساني تاكيد كرد: مرجعيت نجف با همه گروه هاي رابطه اي يكسان دارد و به همه به يك چشم مي نگرد.

از اين رو بايد گفت نجف از تحولات سياسي و اجتماعي غايب نيست بلكه در همه اين احوالات منافع عمومي جامعه را مد نظر قرار مي دهد. اين مرجعيت قصد ورود به هيچ يك از اين منازعات و درگيري ها را ندارد زيرا ورود به هريك جز آلوده شدن به خون بيگناهان و دخالت در خشونت هاي غير قابل توجيه حاصلي ندارد.

در ادامه متن الحیات با اشاره به دیدگاه آیت الله سیستانی درباره ولایت فقیه و دخالت روحانیان در سیاست آمده است که از دیدگاه آیت الله سیستانی، روحانیان نقش انساني فراگيرتري دارند كه نبايد از آن شانه خالي كنند. بنابراين هركسي از آيت الله سيستاني مي خواهد كه عراق را مدیریت كند در واقع برخلاف تفاسير فقهي و انساني او عمل كرده است.

از سوي ديگر بايد يادآور شد كه چنين درخواستي بيانگر روحيه ناتواني برخي گروه هاست زيرا به جاي اينكه خود بكوشند تا در شرايط عمومي عراق نقش فعالي داشته و به اصلاح امور روي آورند مي خواهند پيوسته  کسی باشد كه در هر امر صغير و كبيري به آنها امر كند. در واقع آنها بايد خود به دنبال استيفاي حقوق از دست رفته شان باشند و از مراجع ديني رهنمودهاي لازم را اخذ كنند.

منبع:‌ الحيات