بنده فکر می‌کنم یکی از درس‌هایی که فشارهای وارده برمعصومین به ما می‌دهد؛ از حضرت زهرا (سلام الله علیها) شروع شده تا برسد به امام یازدهم، این است که برای حفظ دین و مذهب و اعتقادات مردم هر طور صدمه ای را که شیعیان و افراد دیده‌اند باید تحمل کنند و اقتدا کنند به ائمه شان.

حضرت آیت الله العظمی صانعی در سالروز شهادت حضرت امام موسی بن جعفر (علیهما السلام)
سخنانی بیان داشته است.به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا متن سخنان این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
روز بیست و پنجم ماه رجب – علی المعروف- روز شهادت آقا موسی بن جعفر (علیهما الصلاه و السلام) است؛ یعنی بابی از باب‌های حاجت موسی بن جعفر است که به او توجه خاصی است برای بر آمدن حاجت.

موسی بن جعفر (سلام الله علیه) در آن مدتی که زندان بوده چندین نوع از مصیبت‌ها را دیده است. موسی بن جعفر در این مدت زندانش که از این زیارت نامه و دعاها بر می‌آید که برخی از مصیبت‌های بزرگ را تحمل کرده است.

«اَلسَّلامُ عَلَی الْمُعَذَّبِ فى قَعْرِ السُّجوُنِ»؛ یعنی زندان بوده اما در زندان در یک گودالی بوده، شبیه سلول انفرادی ، آن هم زیر زمین «فى قَعْرِ السُّجوُنِ وَظُلَمِ الْمَطامیرِ»، تاریک هم بوده طوری که روز و شب را حضرت تشخیص نمی داده؛ این یک نوع فشار در زندان بودن است.

فشار دوم: «ذِى السّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیوُدِ»، حالا در زندان سلول انفرادی است که هیچ، پاهایش را هم کند و قید گذاشته‌اند به نحو‌ی که ساق‌های پایش کَاَنَّه کوبیده شده است. «رَض» – همان طور که شنیده‌اید- یعنی کوبیده شدن.
«السَّلامُ عَلَی الْجَِنازَهِ الْمُنادى عَلَیْها بِذُلِّ الاِْسْتِخْفافِ»، مصیبت‌ها تنها برای زمان حیاتش نبوده که می‌گویند چهارده سال در آن زندان بوده، بلکه بعد از فوتش هم مصیبت داشته است؛ برای اینکه « عَلَی الْجَِنازَهِ الْمُنادى عَلَیْها بِذُلِّ الاِْسْتِخْفافِ»؛ جنازه را چهار نفر می‌بردند، اما طوری شعار می‌دهند که سبک کنند موسی بن جعفر را. می‌گفتند: «هذا اِمامُ الرافِضَه فَعَرِفوه»؛ امام شیعیان همین است.
مصیبت بعدی،‌ هارون الرشید آمده کشته، شهید کرده، زندان کرده، حالا شده است صاحب عزا، همه جنایات را انجام داده است، تاریخ مسائل را اینگونه بیان می‌کند، حالا شده صاحب عزا؛ بعد آمد دید نمی تواند بگوید به مرگ طبیعی بوده، چون از مردم قدری حساب می‌برد. پزشک‌های قلابی گفتند به مرگ طبیعی مرده که فایده ای نداشت.

وابستگان به ‌هارون، به نام سلیمان رفت کفنی قیمتی که کل قرآن بر آن نوشته شده بود آورد و بعد با تشییع جنازه دولتی و مردمی که علاقه داشتند، تشییع کردند. حال خود ‌هارون الرشید حضرت را به شهادت رسانده و خودش نیز صاحب عزا شده است و طلبکار . خودش او را از مدینه آورده بدون هیچ محاکمه و بازجویی؛ تنها خودش هست. رو کرد به قبر رسول الله: من موسی بن جعفر را می‌برم برای اینکه آشوب می‌کند. خوب چرا آشوب می‌کند؟ چرا او را چهارده سال زندان می‌کنی؟ تو می‌گویی آشوب می‌کند؛ چه کسی گفته آشوب می‌کند؟ موسی بن جعفر که مردی در مدینه به او بد و بیراه می‌گفت، گفتند: او را بکشیم. فرمود: نه به او کاری نداشته باشید. روزی همان مرد در مزرعه‌اش کار می‌کرد، موسی بن جعفر (سلام الله علیهما) آمد در مزرعه‌اش و گفت این زمین چقدر برای تو درآمد دارد گفت مثلاً ۲۰۰ درهم، حضرت ۳۰۰ درهم به او داد؛ یعنی ۱۰۰ درهم اضافه داد. آن مرد شروع کرد به استغفار کردن.

حضرت چه چیزی داشته که آشوب بکند. اسلحه داشته، پول داشته، تازه تو می‌گویی که او آشوب کرده است، در هیچ محکمه ای ثابت نشده است که او آشوب کرده است و بعد، از مدینه آوردند. اینها فشارهایی است که به ایشان آمده است .
بقیه ائمه هم فشارهای زیادی را تحمل کرده اند. بنده فکر می‌کنم یکی از درس‌هایی که فشارهای وارده برمعصومین به ما می‌دهد؛ از حضرت زهرا (سلام الله علیها) شروع شده تا برسد به امام یازدهم، این است که برای حفظ دین و مذهب و اعتقادات مردم هر طور صدمه ای را که شیعیان و افراد دیده‌اند باید تحمل کنند و اقتدا کنند به ائمه شان. ائمه همه طور محرومیتی دیده اند. زندان دیده اند، سلول انفرادی دیده اند، حصر دیده اند، عدم اجازه زندگی کردن در خانه را دیده اند، عدم اجازه دفن در قبرستان را دیده‌اند و دیگر مصیبتی بالاتر نبوده که به ائمه معصومین (علیهم السلام) نرسیده باشد و ائمه معصومین با این حرکتشان و استقامتشان به افراد یاد داده‌اند که در راه حفظ مذهب هرچه بر سرتان آمد پشیمان نشوید و بدانید رضایت خدا و پیغمبر و ائمه معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) در این مصیبت‌ها و فشارها است، و احکام و اعتقادات دین با این مصیبت‌ها مانده است.
شهید اول دارد، شهید ثانی دارد. یکی از آنها معلوم نیست جنازه‌اش کجاست؟ کربلا سر می‌برند، دست می‌برند، و این برای این است که به دیگران یاد بدهند که برای حفظ دین هر مصیبتی که به آدم وارد شد، باید صبر کند و به ظلم و ظالم و ستمگران کمک نکند؛ به آنهایی که با دین، عقیده و ایمان مردم بازی می‌کنند.