به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

درباره شیوه های اعدام محکومین به مرگ دیدگاه های متفاوتی در جهان وجود دارد در برخی کشورها اعدام با چوبه دار و در برخی کشورها روش تیرباران و یا گردن زدن اتخاذ می شود. کشورهایی نیز وجود دارند که اعدام با تزریق سم را به عنوان روش رایج استفاده می کنند.

خبرگزاری بین المللی شیعه برای نخستین بار روش اعدام با تزریق سم را مورد پرسش از علمای شیعه قرار داده است. در این خصوص مراجع عظامی شیعه دیدگاه های متفاوتی ابراز داشته اند که هر کدام نکات حائز اهمیتی را گوشزد می کند.

حضرات آیات عظام مکارم شیرازی، شبیری زنجانی، صادق روحانی، موسوی اردبیلی، سبحانی و صانعی به پرسش های شفقنا درباره حکم اعدام با تزریق سم پاسخ داده اند.

متن پرسش های شفقنا و پاسخ های این مراجع تقلید شیعه بدین شرح است:

نظر به آنکه برای اعدام شیوه های مختلفی وجود دارد، آیا در شرع برای اعدام در هر محکومیتی شیوه مخصوصی تعیین شده است؟

اگر کسی بنا به تشخیص قاضی محکوم به اعدام شده است و در شرع برای آن محکومیت شیوه مخصوصی از اعدام تعیین نشده است، آیا می توان با تزریق سم حکم اعدام را اجرا کرد؟

پاسخ حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی:

در صورتی که نوع خاصی از قتل در لسان دلیل وارد نشده باشد در فرض وجود مصلحت حاکم شرع می تواند شیوه مذکور را انتخاب کند.

پاسخ حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی:

در صورتی که شیوه خاصی برای اعدام در شرع تعیین نشده باشد، باید این کار به شکل مرسوم و متداول اجرا شود و غیر آن جایز نیست.

پاسخ حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی:

در بعضی موارد شیوه ی خاصی برای اعدام مشخص شده، مثل «رَجم» ولی در مواردی که شیوه ی خاص تعیین نشده، در صورتی که حاکم شرع مصلحت بداند، اعدام با تزریق سم چنانچه موجب زجر بیش از حد معمول و متعارف در اعدام ها نباشد، مانعی ندارد.

پاسخ حضرت آیت الله العظمی سید محمدصادق روحانی:

شارع مقدس در کیفیت اعدام مطلقا می فرماید: باید به نحوی باشد که خیلی دردناک نباشد، و با شمشیر تیز آن هم در گردن که شاید کم اذیت تر است، دستور قصاص را داده است؛ و با الغای خصوصیت می توان نتیجه گرفت که حکومت باید نوعی را اختیار کند که کم اذیت تر است.

پاسخ حضرت آیت الله العظمی جعفر سبحانی:

اعدام با تزریق سم جایز نیست. والله العالم

پاسخ حضرت آیت الله العظمی یوسف صانعی:

در حدودی که مجازات آنها قتل است معیناً مانند زنای با محارم و یا مخیراً مانند قتل محارب، اجراء مجازات قتل به نحو ذکرشده به خاطر اطلاق ادله قتل در آنها مانعی ندارد و اما در بقیه حدود که یا مجازات قتل وجود ندارد و یا از ادله اش استفاده می شود که قتل باید به نحو خاص باشد، کشتن به نحو ذکرشده جایز نمی باشد.