14- دليل واقعي احترام به عالم

آيه شريفه قرآن مي‌فرمايد : (هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ)،[1] «آيا کساني که مي‌دانند و کساني که نمي‌دانند يکسانند؟!»، مربوط به بحث علم به مسائل است. يعني دانش في حد نفسه ارزش دارد؟ يعني اگر كسي با سواد شد من بايد برايش خم بشوم؟ مردم بايد خم بشوند؟اينکه به تنهايي ارزش ندارد. علم، صرفاً طريق و راه است. اینکه برخی می گویند فلان شخص صورت نورانی دارد و یا هاله ای از نور در سیمای او ترسیم می کنند، پس باید به او احترام ویژه گذاشت، از اشتباهات و خرافات است. بايد ديد براي مردم و جامعه با علم و عملش چه کرده است. هر مقدار به دين و مردم خدمت كرده، به همان مقدار مورد احترام است.

عالمي مورد احترام خاص است که با عملش مردم را هدايت مي‌كند. اما اگر عالمي در قبال خدمتش وجوهی را دریافت می کند و مصرف می کند و یک پزشک هم در قبال خدمتش اجرت و دستمزد دریافت می کند و برای زندگی شخصی اش هزینه می کند آيا من بايد اين عالم را احترام كنم؟ چه فرقي بين اين عالم و پزشک است؟ عالم اگر خودش را به زحمت انداخت و اسوه شد، به گونه‌اي مشي کرد كه مردم را به اسلام جذب كرد، و مي‌دانيم سعادت جامعه را تأمين مي‌كند، قطعا مورد احترام است و باید به او احترام گذاشت.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . الزمر(39)، 9.