به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما به نقل از سایت معظم له نوشتاری از آیت الله صافی را در ذیل می آوریم.

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمْ
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِين

وَالصَّلوةُ عَلَى سَيِّدِنَا وَنَبِيِّنَا اَبِي القاسِمِ مُحَمَّد وَعَلَى آلِهِالطَّاهِرِين

 

(يآ اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوْا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ أَيَّاماً مَعْدُودَات فَمَن كَانَ مِنْكُم مَّرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَر فَعِدَّةٌ مِّنْ اَيّام اُخَرَ وَعَلَى الذينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعام مِسكِين فَمن تَطُوَّعَ خَيراً فَهُوَ خَيرٌ لَهُوَاَن تَصُومُوا خَيرٌ لَكُمْ اِنْ كُنْتُم تَعْلَمُونَ.)

بقره آيه 183 ـ 184

 

:اى كسانى كه ايمان آورده ايد، روزه بر شما مقرّر شده است; همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما]بودند[ مقرّر شده بود، باشد كه پرهيزكارى كنيد. ]روزه در[ روزهاى معدودى]بر شما مقرّر شده است[. ]ولى[ هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد، ]به همان شماره[ تعدادى از روزهاى ديگر]را روزه بدارد[، و بر كسانى كه]روزه [طاقت فرساست، كفّاره اى است كه خوراك دادن به بينوايى است. و هر كس به ميل خود، بيشتر نيكى كند، پس آن براى او بهتر است، و اگر بدانيد، روزه گرفتن براى شمابهتر است.

 

(شَهْرُ رَمَضَان اَلَّذِي اُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدَىً لِلنّاسِ وَبَيِّنَاتِ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقَان فَمَن شَهِدَ مِنْكُمْ الشَّهْرَ فَليَصُمهُ وَمَن كانَ مَريضاً اَوْ عَلَى سَفرِ فَعِدَّةٌ مِنْ اَيّام اُخَر يُرِيدُ اللهُ بِكُمُ الْيُسرَ وَلا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسرَ وَلِتُكمِلُوا العِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُ وَالله عَلَىما هَداكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.)

بقره آيه 185

 

:ماه رمضان ]همان ماه [است كه در آن، قرآن فرو فرستاده شده است، ]كتابى [كه مردم را راهبر، و ]متضمّن [دلايل آشكار هدايت، و]ميزان [تشخيص حقّ از باطل است. پس هر كس از شما اين ماه را درك كند بايد آن را روزه بدارد، و كسى كه بيمار يا در سفر است]بايد به شماره آن، [تعدادى از روزهاى ديگر]را روزه بدارد[. خدا براى شما آسانى مى خواهد و براى شما دشوارى نمى خواهد; تا شماره]مقرّر [را تكميل كنيد و خدا را به پاس آنكه رهنمونيتان كرده است به بزرگى بستاييد، و باشدكه شكرگزارى كنيد.

 

«اَلَّلهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمِّد وَآلِهِ، وَاَلهِمنا مَعرِفَةَ فَضلِه وَاِجلالَ حُرْمَتِه والتَّحفظَ مِمّا حَظَرتَ فِيه وَاَعِنّا عَلى صِيامِهِ بِكَفِّ الجَوارِحِ عَن مَعَاصِيكَ وَاستِعْمالِها فِيه بِما يُرضِيكَ حَتَّى لا نُصغي بِاَسماعِنا الى لَغو وَلا نُسرِع بِاَبصارِنا اِلى لَهو وَحَتّى لانَبسط اَيدِينا اِلَى مَحظُور. وَلا نَخطُوَ بِاَقدامِنا اِلى مَحجُور وَحَتّى لا تَعِي بُطُونَنَا اِلاّ ما اَحلَلتَ، وَلا تَنطِق اَلسِنَتَنا اِلاّ بِما مَثَلتَ، وَلا نَتكلف الاّ ما يُدنِي  مِن ثَوابِكَ وَلا نتعاطى الاّ الذي يَقى مِن عِقابِكَ ثُمَّ خَلِّص ذلك كُلَّه مِن رِئاءِ المُرائِين، وَسُمعَةِ المُسمِعِين، لا نَشرَكُ فِيه احداً دُونَكَ وَلا نَبتَغِي فِيهِ مراداً سِواكَ.»([1])

: خدايا بر محمّد و آل او درود فرست; و شناختن فضيلت اين ماه و بزرگ داشتن حرمت آن و خوددارى از آن چه در آن حرام كرده اى را به ما الهام فرما; و ما را بر روزه آن به وسيله نگاه داشتن اعضا از معاصى و به كار بردن آن ها به چيزى كه تو را راضى مى سازد; يارى كن تا آن كه با گوش هايمان]صدا و سخن [لَغْوى را نشنويم; و با ديدگانمان به سوى اعمال سهوى شتاب نكنيم و دست هاى خود را به سوى حرام دراز نكنيم. و با قدم هايمان به سوى كارى كه ممنوع شده، نرويم و شكم هايمان را غير از آن چه تو حلال كرده اى نگاه ندارد و زبان هاى ما را جز به آن چه تو حديث كرده اى، گويا نشود و رنجى متحمّل نشويم; مگر در آن چه ما را به ثواب نزديك مى كند و جز آن چه از عقاب تو نگاه مى دارد، فرانگيريم. سپس تمام اين اعمال را از رياكارى رياكاران، و سمعه سمعه كنندگان، خالص ساز كه احدى را در آنشريك تو قرار ندهيم و غير از تو به آن مرادى طلب ننماييم.

 

«اَللّهُمَّ قَد حضَرَ شَهرُ رَمَضان وَقَدِافتَرَضتَ علَينا صِيامَه، وَاَنزَلتَ فِيهِ القُرآن هُدَىً لِلنّاسِ وَبَيِّنَات مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ اَللّهُمَّ اَعِنّا عَلى صِيامِهِ اَللّهُمَّ تَقَبَّلْهُ مِنّا وَسَلَّمْنا فِيه، وَتَسُلَّمهُ مِنّا فِي يُسر مِنكَ وَعافِية اِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىء قَدِيرٌ يا اَرْحَمَ الرّاحِمِين.»([2])

 

:خدايا! همانا كه ماه رمضان آمد و به درستى كه روزه اش را بر ما فرض كردى و در آن قرآن را ـ كه راهنمايى از براى مردم و حجّت هايى روشن از هدايت و فرقان بين حقّ و باطل است ـ نازل كردى. بارالها! ما را بر روزه آن يارى كن; خدايا! آن را از ما بپذير و ما را در آن ماه سالم بدار و آن را در آسان گيرى خودت و عافيّت دريافت بدار و تحويل بگير. به درستى كه بر هر كارىتوانايى. اى رحم كننده ترين رحم كنندگان!

 

فضيلت و شرافت ماه مبارك رمضان

قالَ رَسُولُ الله ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ لِجَابِرِبنِ عَبدِاللهِ: يا جَابِرُ هذَا شَهرُ رَمَضان مَن صامَ نَهارَهُ، وَقامَ وَرداً مِن لَيلِه وَعَفَّ بَطنُهُ وَفَرَجَهُ وَكَفَّ لِسانَهُ خَرَجَ مِن ذُنُوبِه كَخُرُوجِه مِنَ الشَهر. فَقالَ جابِرُ: يا رَسُولَ الله ما اَحسن هَذا الحَدِيث فقال رسُولُ الله ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ يا جابرُ وما اَشَدَّ هَذِه الشُرُوط.([3])

وقالَ ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ : شهْرُ رَمَضَانَ شَهرُ فَرِضَ اللهُ عَلَيْكُمْ صَيامَهُ فَمَن صامُهُ اِيماناً وَاحتساباً خَرَجَ مِن ذُنُوبِهِكَيوم وَلَدتهُ اُمَّه.([4])

رسول خدا ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ به جابر فرمود: اى جابر! اين ماه رمضان است. هر كس آن را روزه بدارد و پاره اى از شبش را به عبادت بايستد و شكم و عورت خود را از حرام باز دارد و زبان خود را نگاه بدارد، از گناهان خود ـ مثل بيرون رفتن او از ماه ـ بيرون مى رود.

جابر عرض كرد: يا رسول الله! اين حديث چه نيكو است. پيغمبر اكرم ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ فرمود: و چقدر اين شروط سخت است.

روايت ديگر:

رسول خدا ـ صلّى الله عليه وآله وسلّم ـ فرمود: ماه رمضان، ماهى است كه خدا روزه آن را بر شما واجب كرده. پس هر كس از روى ايمان و براى طلب اجر و ثواب، اين ماه را روزه بگيرد، از گناهان بيرون مى رود. مانند: روزى كه مادر، او را زاييد.

 

[1] ـ قسمتى از دعاى چهل و چهارم «صحيفه سجّاديّه» است كه سزاوار است هنگام ورود ماه مبارك مسلمانان با تأمّل تمام آن دعاى عالى مضمون را خوانده و خود را براى استفاده از فيوض اين ماه شريف آماده سازند.

[2] ـ وافى، ج 7، ص 58، ب 62.

 

1 و [4] ـ وافى، ج 7، ص 55، ب 58. سزاوار است روزه داران خطبه مفصّله اى را كه در كتب ادعيّه و حديث از پيغمبر(صلى الله عليه وآله)روايت شده و مشتمل بر فضايل اين ماه و ترغيب به مكارم اخلاق و فضيلت تلاوت قرآن و دعا و توبه و احسان و اداى صدقات است، به دقّت مطالعه فرمايند.