به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

 آیت الله موسوی تبریزی در گفت و گو با شفقنا: جنبه تخریبی حضور روحانیت در سمت های اجرایی بیش از جنبه مثبت آن است

استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه حضور روحانیت در سمت هایی که تخصص خاص خود را ندارند خیلی مفید نیست اظهار کرد: کار یک روحانی در هر سمت و جایگاهی که است ناقص باشد و برخلاف حق عمل کند آن موقع اثر منفی تنها در این نخواهد بود که این فرد به اهداف خود نرسیده است بلکه افکار او باعث تخریب هایی در دین و اعتقاد به روحانیت هم می شود که این تخریب نتیجه عمل بد روحانی است.
آیت الله سید حسین موسوی تبریزی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا در خصوص تبعات مثبت و منفی حضور روحانیت در سمت های اجرایی گفت : روحانیون هم مثل اصناف و اقشار دیگر می توانند آثار و تبعات مثبت و منفی در کارهایشان داشته باشند، اگر خوب عمل کنند مسلما آثار خوبی به بار می گذارد و اگر بد عمل کنند آثار بدی به دنبال خواهد داشت. ولی مردم از روحانیت به دلیل روحانی بودن آنها توقع بیش از حدی نسبت به یک انسان معمولی دارند چراکه این افراد روحانی هستند و با یک اطمینانی به آنها توجه می کنند. پس اگر کار یک روحانی در هر سمت و جایگاهی که است ناقص باشد و برخلاف حق عمل کند آن موقع اثر منفی تنها در این نخواهد بود که این فرد به اهداف خود نرسیده است بلکه افکار او باعث تخریب هایی در دین و اعتقاد به روحانیت هم می شود که این تخریب نتیجه عمل بد روحانی است.
او در ادامه تصریح کرد: به نظر من فعالیت روحانیت در سمت هایی که تخصص خاص خود را ندارند خیلی مفید نیست بلکه عمل روحانیت در جایی مفید خواهد بود که تخصص دارند و باید توجه داشته باشند که در هر جایی که باشند توقع از روحانیت بیش از حد آن وظیفه و مسؤولیت است پس باید احتیاط کنند. بنابراین من معتقد هستم که جنبه تخریبی فعالیت روحانیت در سمت های اجرایی و کارهایی که مردم احتیاج دارند که کارهایشان زودتر حل و فصل شود، بیشتر از جنبه های مثبت آن است.
دادستان سابق دادگاه انقلاب با بیان اینکه اشتباه روحانیون باعث آسیب به دین می شود گفت: نظر امام(ره) هم بر همین اساس بود که روحانیت در مسایل اجرایی دخالت نکند و بنابراین دوره اول و دوم اجازه نداد روحانیون کاندیدای ریاست جمهوری شوند. پس در دوره اول آقای بنی صدر کاندیدا شد و در انتخابات دوم در زمان شهید رجایی امام(ره) باز اجازه حضور روحانیت را نداد ولی بعد از شهادت رجایی که دوره ریاست جمهوری او چند ماه بیشتر طول نکشید دوستان و افراد متخصص در این زمینه از امام(ره) اجازه گرفتند که شخصیتی که در میان مردم از رأی بالایی برخوردار است کاندیدای ریاست جمهوری شود و در آن موقعیت حساسی که دو رییس جمهوری یکی شهید شد و دیگری هم کنار رفت شخصی بیاید که بتواند روحیه و امید را به مردم باز گرداند.
موسوی تبریزی در پایان خاطر نشان کرد: امام خمینی (ره) اجازه داد که آیت الله خامنه ای کاندیدا شود اما باز هم نظرش این بود که روحانیت دخالتی در مسایل اجرایی نداشته باشند و حتی برخی از روحانیون گذشته که دلسوز جامعه بودند مانند آیت الله آخوند خراسانی معتقد بودند روحانیت نباید در مسایل اجرایی دخالت کند چراکه اگر حتی نواقص طبیعی در جامعه رواج داشته باشد باز مردم آن را از دید روحانیت می بینند. با اینکه سطح تحلیل مردم بالا رفته ولی در صورت اشتباه روحانیت بلافاصله نظر می دهند که روحانی کاری نمی تواند انجام دهد اما اگر آن فردی که در سمت اجرایی است روحانی نباشد هر چند کار خلافی هم انجام دهد ولی شاید کمتر ایراد به او گرفته شود. با این حال اگر در صورتی که روحانی بداند که در مشکلات و معضلات مردم بهتر می تواند مدیریت کند و واقعا کسی جز او نیست که بهتر بتواند جامعه را مدیریت کند این وظیفه شرعی روحانی است که انجام وظیفه کند.