به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

آیت الله صافی گلپایگانی در پیامی نوشت... غرب ، گستاخی و بی‌شرمی را آزادی اندیشه می‌داند.
در بخشی از این پیام آمده است... در عصر ما مسئله عرضه دین به دین‌شناسانی که دین را از قرآن کریم و احادیث اهل بیت‌علیهم السلام شناخته‌اند ، مسئله‌ای است که باید همگان مخصوصاً نسل جوان و دانشجویان عزیز و دانشگاهیان متعهّد و متدیّن به آن توجّه کامل داشته باشند ، زیرا دست تحریف و تأویل و تصرّف و اعمال سلیقه‌های شخصى به علل متعدد از جمله غرب‌زدگی از سوی معدود افرادی که به اصطلاح خود را روشنفکر مى‌شمارند به سوی عقاید و تعالیم دینی دراز شده و اشخاص فاقد صلاحیت‌های علمی به صورت کارشناس امور دینی در قالب مصاحبه و میزگرد و سخنرانی و نوشتن مقاله ، ارزش‌های اسلام و التزامات مردم را به عقاید و احکام شرعی هدف قرار می دهند و چنان وانمود می‌کنند که روشنفکری ، عدم تعهّد به مدالیل کتاب و سنت و اصطلاحات دینی و محدود نبودن در چارچوب کتاب و سنّت است و به گمان خود ، روشنفکرانه دریافت‌های علما و فقها را در امتداد قرن‌های متمادی تخطئه کرده و بسیاری از احکام الهی را با مزاج عصری که ساخته غرب یا شرق است مناسب نمی‌دانند و برخی برنامه‌های شرعی و نظامات جزایی و اجتماعی و غیرها را زیر سؤال می برند و در عقاید نیز با افکار به اصطلاح عارفانه ای کتاب و سنّت را تعریف و توصیف می کنند و خلاصه راهی می‌روند که اگر ادامه یابد التزامات دینی بسیاری را سست می کند.
این افراد به اصطلاح روشنفکر هرکجا پیدا شدند با این ایمان برخورد دارند و به این افتخار می‌کنند که در تمام یا بعض از این باورها خدشه و تعهّد مردم را کم کنند و دین را طبق اندیشه خودشان که متأثر از اوضاع و احوال بیگانگان است ، تفسیر نموده و اصالت‌های اسلامی را مورد تردید یا انکار قرار دهند.
متأسفانه این روش‌ها که به صورت گرایش به دین و مذهب و مذهبی‌ بودن ابراز می‌شود کم و بیش در زن و مرد اثر گذارده و یک وسوسه در بعض مسائل مسلم مذهبی و تعهدات اسلامی در بعضی دیده می‌شود.
ناگفته نماند که طبع این‌گونه برخوردهای تردیدانگیز یا توهین‌آمیز با مسائل مقبوله و مورد احترام و تقدیس جامعه شهرت‌بخش است و افرادی که می‌خواهند اسم و آوازه‌ای به دست بیاورند و از راه‌های صحیح عاجزند ، این راه را پیش می‌گیرند و هر چه در این راه هتّاکی بیشتر نشان داده شود و بی‌پرده و صریح‌تر انکار و اهانت شود و به ارزش‌هاى جامعه تندتر حمله کنند ، بیشتر موجب شهرت می‌شود و عده‌ای هم که آن ارزش‌ها را معارض با هواها و منافع خود می‌دانند ، بیشتر از آن استقبال می‌کنند.
بسیاری از غرب‌زده‌ها و متجدّد مسلک‌ها ، نویسنده و گوینده‌ای را آزاداندیش و روشنفکر مى‌دانند که در حمله به مقدّسات و باورهای جامعه و مسخره‌کردن آنها بی‌پروا و گستاخ باشد.
کتاب سلمان رشدی مرتد که عاری از هرگونه استدلال و برداشت منطقی و معقول بود و حاوی هیچ نکته و ردّ و ایراد خردپسند نبود ، تنها به علّت گستاخی مفرط و اهانت به مقامات مقدسه و شخصیت‌هایی که همه از آنها احترام مى‌کنند و حریم قداست آنها را محترم می‌شمارند ، در محافلی که حدّ و حدودی برای آزادی اشخاص قائل نیستند ، روشنفکرانه و آزاد اندیشانه تلقی شد و از رهگذر هتک این قداست‌ها و اهانت به مقدّسات مسلمانان مشهور گردید و استعمار هم برای همین اهانت او به اسلام از او حمایت و دفاع کرد و گرنه کتاب فاقد محتوای منطقی و استدلالی است.
به این جهات ، نسل جوان ما اگر بخواهد از شرّ اضلال این روشنفکرهای اسمی در امان بماند و دین راستین اسلام را پاک و همان طور که نازل بر پیامبر اکرم‌صلى الله علیه وآله شده است از منابع اصیله فرا بگیرد ، باید یا شخصاً مراجعه به این منابع نماید و بدون تأویل و توجیه ، دلالت کتاب و سنّت را حجت بداند و یا به اسلام ‌شناسان ـ یعنی آنها که در مکتب اهل بیت‌علیهم السلام و با غور و بررسی در این دو منبع اسلام را آموخته‌اند ـ رجوع نماید.
اینان را همه می‌شناسند ، ابوذرها و مقدادها و سلمان و سلیم‌ها و محمدبن‌مسلم‌ها و ابن ابی عمیر و فضل بن شاذان و ابن بابویه‌ها و کلینی‌ها و شیخ طوسى‌ها و شاگردان آنها و شاگردان شاگردانشان تا زمان حاضر از علما و فقها و مراجع می‌باشند این قشر از علماء هستند که در اعصار و ادوار متمادی اسلام را از منابع اصیل و أصل اخذ کرده و یداً بید به اخلاف سپرده‌اند و اگر این رجال با اخلاص نبودند از قشرهای دیگر حفظ این امانت بر نمی‌آمد و در غوغاهای بحث‌های به اصطلاح عارفانه و افکار و سخنان صوفیانه این و آن ، نه چیزی ثابت و خالص باقی مانده بود و نه مبانی اعتقادی اسلامی از گزند تحریف و تأویل مصون می‌ماند.