حضرت آیت الله صانعی در آستانه ماه مبارک رمضان وبا توجه به شیوع ویروس کرونا به سوالات جمعی از مؤمنان در ارتباط با حکم روزه گرفتن در این ماه پاسخ گفتند.

به گزارش مرجع ما به نقل از پایگاه معظم له، پاسخ های حضرت آیت الله صانعی به سوالات مطرح شده بدین شرح است:

بسمه تعالی

حضور مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی صانعی (مدظله العالی)

با سلام و تقدیم ادب و احترام

در آستانه ماه مبارک رمضان وبا توجه به شیوع ویروس کرونا، استدعا دارد حکم روزه در این ماه درخصوص موارد ذیل را بیان فرمایید:

پرسش: اگر به تشخیص گروه بزرگی از پزشکان متخصص یا وزارت بهداشت، روزه موجب تشدید بیماری ناشی از ویروس کرونا شود؟ اگر به تشخیص گروه بزرگی از پزشکان متخصص یا وزارت بهداشت، روزه موجب افزایش احتمال ابتلا به بیماری کرونا و خوف زیان شود؟ اگر مکلفی به دلیل تشدید بیماری و یا خوف ابتلا به بیماری، روزه نگیرد، حکم روزه های نگرفته در این شرایط چیست؟

پاسخ: فارغ از مفروض سؤال به طور کلی چنانچه مکلف احتمال عقلائی بدهد روزه گرفتن موجب تشدید بیماری و یا احتمال بیمار شدن می‌گردد روزه بر او واجب نمی‌باشد و ناگفته نماند که احتمال ضرر بلکه خوف از آن در نگرفتن روزه کفایت می‌کند و لکن چنانچه تا سال آینده بیماری بهبود یابد یا احتمال بیمار شدن از بین برود باید روزه‌های نگرفته را قضا نماید. 1399/1/16

پرسش: اگر از نظر پزشکان و یا وزرات بهداشت، روزه موجب تشدید بیماری و یا افزایش احتمال گرفتن بیماری باشد، ولی فرد چنین باوری نداشته باشد، آیا می تواند از نظر پزشکان تمرد کند؟

پاسخ: همان گونه كه در روایات آمده معیار خود انسان و احتمال خودش می‌باشد. لکن باید دانست نظر پزشكان محترم و وزارت بهداشت، پدید آورنده احتمال است و باید توجه داشت كه اگر پزشك روزه گرفتن را مضر بداند اما خود شخص فكر كند مضر نمی‌باشد، اعتماد نمودن به نظر پزشك لازم است چون قطعاً پزشك همه جوانب بیماری را از حیث فعلی و آینده مورد توجه قرار می‌دهد و كار تخصصی او می‌باشد و علی‌القاعده ایجاد احتمال می‌نماید. و باید توجه داشت جواز شرعی افطار به هر جهتی نباید موجب تظاهر به روزه خواری گردد که تظاهر به آن خود معصیت و گناهی است که شرعاً دارای مجازات است. 1399/1/16

پرسش: آیا حکومت می تواند، در چنین شرایطی به کلی گرفتن روزه را منع کند یا تابع تشخیص مکلف و فتوای مرجع تقلید است؟

پاسخ: حکومت نمی‌تواند روزه که امساک و نخوردن است حکم و دستور به نگرفتن آن نماید قطع نظر از اینکه دستور ترک روزه امری غیر قابل اجرا و بی‌فایده است. 1399/1/16