آیت‌الله موسوی تبریزی گفت: علمای عامل اول با عمل مردم را به خیر دعوت می کنند. روایات زیادی در باره امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد که یکی از شرایط آمر به معروف و منهی از منکر این است که آمر خودش قبل از اینکه امر کند به دیگران و نهی ازمنکر کند خود از منکر دور باشد و  عمل کننده به معروف باشد.

به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از جماران، آیت‌الله حسین موسوی تبریزی در گفت و گو با شفقنا، در خصوص تاثیر آموزه های دینی در کاهش جرایم اقتصادی طی یک دهه گذشته گفت:  تربیت دینی جهات زیادی دارد که آن جهات می تواند تاثیر زیادی در عمل مردم به آموزه های دینی داشته باشد و یکی از مهمترین جهات آموزه‌های دینی که هم در روایات و هم در قران بر آن تاکید شده است این است که کسانی است که دین را آموزش می‌دهند و معلمان و مجریان دین هستند باید آنچه که به دیگران می‌گویند را خود عمل کنند.

آیت‌الله موسوی تبریزی بیان کرد:  در این باره در قران هم آمده است «یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لـا تَفعَلُونَ » یعنی ای کسانی که ایمان آورده اید چرا چیزی را می گویید که خود عمل نمی کنید. این یک توبیخ است زیرا کسی که خود عمل نمی کند حتی گفتنش هم مشکل ایجاد می کند زیرا این امر باعث می شود شنوندگان نسبت به اصل مطلب تنفر پیدا کنند و فکر  کنند آن چیزی که این فرد می‌گوید همه اش باطل است یا وسیله خیانت  یا درآمد شخصی گوینده است.

او افزود: در روایات داریم « کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ‌» یعنی مردم را در مرحله اول دعوت کنید به صلاح و خیر و خوبی با غیر از زبان هاتان. یعنی غیر از زبان با چیز دیگر در مرحله اول باید مردم را به خوبی دعوت کرد و آن چیز دیگر جز عمل نیست.

او با بیان اینکه علمای عامل اول با عمل مردم را به خیر دعوت می کنند، گفت: روایات زیادی در باره امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد که یکی از شرایط آمر به معروف و منهی از منکر این است که آمر خودش قبل از اینکه امر کند به دیگران و نهی ازمنکر کند خود از منکر دور باشد و عمل کننده به معروف باشد.

آیت الله موسوی تبریزی با تاکید بر اهمیت عمل کردن علمای جامعه به درستی اظهارکرد: علمای عاملین که می گویم منظورم معممین تنها نیست، خیلی ها هستند از روحانی، شخصی، استاد، معلم و دانشگاهی که  تبلیغ می کنند و رادیو و تلوزیون ما نیز  شبانه روز تبلیغ می کنند اما آیا در جامعه این حس را به وجود آورده است که این گویندگان همه آنچه را که می گویند عمل می کنند؟

این استاد حوزه ادامه داد: اگر جرایم مختلف از جمله جرایم کلان اقتصادی و رشوه گیری ها و رانت خواری ها افزایش یافته این مساله مهم است و ما باید یکی از چاره ها را در این جا جستجو کنیم که چرا مردم به حرف ما گوش نمی‌دهند و چرا ا با وجود اینهمه آموزه های دینی که امروزه در تلوزیون، رادیو و مدرسه و ... وجود دارد و  هر روز هم می خواهیم کتاب های دینی را اضافه کنیم که می کنیم و به حق هم هست اما چرا در عمل، تاثیری در جامعه ندارد؟

موسوی تبریزی اظهار کرد: جواب این چراها را باید در اینجا پیدا کنیم که اولا یا واقعا ما به آنچه می گوییم عمل نمی‌کنیم و مردم این را می‌دانند  یا عمل می‌کنیم  ولی  آن‌چنان ضعیفیم که دیگران مردم را نسبت به گویندگان، حکومت، روحانیون و آموزگاران دین بدبین کرده اند که باز باید  چاره ی این مساله را هم پیدا کنیم که چرا مردم حرف ما را گوش نمی کنند و حرف دیگران را قبول می کنند.

او در خصوص عمل مردم به آموزه های دینی اظهار کرد: حکومت ما به نام دین، به نام فقه، به نام ولایت فقیه با زحمات زیادی و با امید های زیادی ایجاد شده است.من به عنوان کسی که تا حد ممکن قبل از انقلاب برای پیروزی آن و بعد از انقلاب برای تثبیت آن  تلاش کردم می گویم و خدا هم شاهد است که همه ما  برای دین، اسلام  و به خاطر عدالت کار کردیم و انقلاب پیروز شد و امام( ره) جز نیت پیروزی دین و عدالت و پاکی و  صداقت چیز دیگری در سر نداشت.

او افزود: اما باید ببینیم چطور  شد که در اوایل پیروزی انقلاب و قبل از انقلاب مردم اینهمه حرکت کردند، از همه چیزشان گدشتند،  این همه فداکاری و  ایثار کردند و همه مشکلات  از مشکل جنگ، شهادت، نا امنی، ترور مسایل غذایی و منتظر در صف ماندن برای کوپن و مود غذایی همه مشکلات را به جان خریدند اما امروز اینطور شاهد برخی مسایل نظیر اختلاس های کلان و زدو بندهای کلان هستیم.
او ادامه داد: مردم در آن زمان می دیدند که همه برای دین تلاش می کنند و سوء استفاده یا نیست یا به قدری قلیل و اندک است که دیده نمی شود و فقط افراد موذی استفاده می کنند از منصب های خودشان اما متاسفانه این مساله به مرور هم در میان حکومت و مسوولین و هم در میان مردم،  ضعیف شد.

رعیت هرگز اصلاح نمی‌شود مگر اینکه زمامداران و حاکمان اصلاح شوند

آیت الله موسوی تبریزی اظهار کرد: مسوولین باید بدانند که اگر در این حکومت کسی سوء استفاده کند و ضرر بزند و خلاف عمل کند تنها خودش خلاف عمل نمی کند بلکه خلاف را ترویج می دهد و جامعه را به سوی خلاف می کشاند. در این باره مولی علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرماید «َلَیْسَتْ تَصْلُحُ اَلرَّعِیَّةُ إِلاَّ بِصَلاَحِ اَلْوُلاَةِ» رعیت هرگز اصلاح نمی شود مگر اینکه زمامداران و حاکمان اصلاح شوند. واین خصوصیت ویژه حکومت دیندار نیست و هر حکومتی این‌طور است و در خصوص پاکی و ناپاکی و صداقت و دروغگویی و دزدی و امانت در مردم اثر می گذارد ولی حکومت اگر به نام دین باشند اثرش بیشتر خواهد بود.

او ادامه داد: امیرالمومنین‌(ع) اول خود و خانواد خود را نهی می‌کرد از اینکه کاری کنند که کوچکترین شائبه‌ای در میان مردم به وجود بیاید که خانواده امیر‌المومنین سوءاستفاده می‌کنند تا جایی که وقتی عقیل که برادر علی(ع) بود و دو چشمش نابینا بود، بیش از حق خودش را که امیر المومنین به یک فقیر اجنبی می داد از بیت المال در خواست کرد حضرت امیر آتش داغ را به دستش نزدیک کرد و او تا گرمای آتش را احساس کرد دستش را کشید و گفت یا علی می خواهی من را بسوزانی؟ و حضرت علی گفت تو می خواهی من را به آتش جهنم بسوزانی و اگر مردم ببینند که علی به عقیل اضافه از بیت المال که حق مردم است داده آن وقت آیا دیگر به حق مردم، به مال مردم، به مال دیگران احترام می گذارند؟  آن و قت دیگر دین می ماند؟ اعتقادات می ماند؟  بنابراین من تنها یک بیت المال را تصرف نکردم، دین مردم را هم تصرف کردم و دین مردم را هم دزدیده‌ام.

استاد حوزه علمیه قم گفت: امیر‌المومنین در نامه خود به مالک اشتر می‌گوید «فان هذا الدین کان اسیرافی ایدی الاشرار» دین ما اسیر بوده به دست اشرار و آنها در دین ما به هوای نفس عمل می‌کردند و آنچه را می‌خواستند به نام دین انجام می دادند و این باعث شد دین مردم را هم از بین ببرند و ما نیامدیم حکومت کنیم مال مردم را بخوریم و عیاشی کنیم و ثروت اندوزی کنیم.

او ادامه داد: حضرت علی‌(ع) در اوج جنگ صفین می گوید خدایا اگر هیچ کس نمی داند تو می‌دانی که ما نیامده‌ایم در این حکومت قدر‌ت به دست بگیریم و دنیا جمع کنیم برای خودمان و برای اقامه حدود الهی که معطلند و برای اجرای عدالت آمده‌ایم و آمده‌ایم کاری کنیم که مظلومین و همه انسان‌ها در امنیت و عدالت قرار بگیرند و خاطرشان جمع باشد کوچک‌ترین تعدی به آنها صورت نخواهد گرفت.
این استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: حکومت از دو جهت می‌تواند بر روی مردم تاثیر‌گذار باشد، اول با گفتار و دوم و از آن مهم تر به واسطه رفتار و کردار. بنابراین مساله حکومت در ایران بسیار مهم است و بسیار مهم است که در این حکومتی که به نام اسلام شروع شد و واقعا هم شروع کننده‌ها قربة الی‌الله و به خاطر خدا و به  عنوان وظیفه دینی این کار را انجام دادند، درست عمل شود.

بی‌توجهی به تخلف‌های کلان در جامعه موجب کمرنگ شدن دینداری مردم می‌شود

موسوی تبریزی در ادامه تاکید کرد: من نمی‌گویم مسوولین در زمان‌های مختلف بعد از انقلاب بد بودند می‌شود گفت اکثریت هم خوب بودند اما حتی اگر یک عده کمی هم در میان آنها خوب نباشند و به بیت المال و مال مردم دست اندازی کنند و حقوق مردم را نادیده بگیرند این مساله آرام آرام در جامعه اثر می گذارد و حتی دینداری مردم کمرنگ می شود و آن وقت دیگر گوش به حرف دینداران هم ندارند و آن وقت دینداران حتی اگر خوب هم باشند هر چه بگویند چون نسبت به آنها بدبینی وجود دارد، جامعه نسبت به آنها عکس العمل نامطلوب نشان می دهند.

او با تاکید بر اینکه وقتی مردم می‌بینند برخی بزرگان، عالمان و فرهنگ سازان در رادیو و تلوزیون دروغ می گویند، به تدریج ایمان خود را از دست می دهند، افزود: البته اگرچه عده ای ایمان راسخ دارند اما عده ای هم ایمانشان متزلزل است و به کل دین شک می کنند. وقتی در جامعه  اختلاس ها و تخلف های کلان انجام می گیرد و با بی تفاوتی از آن عبور می شود یا  اینکه کمتر توجه می شود و  به سرعت می‌خواهند مساله را سرپوش بگذارند و حل نکنند  ولی در برابر  مسایل جزیی  شدت عمل به خرج می دهند قطعا برخی مردم هم دیگر رعایت حقوق خودشان را هم نمی کنند و دزدی و فساد رواج پیدا می کند و بیت المال در میان مردم آن ارزش واقعی که باید داشته باشد را نخواهد داشت.

آیت‌الله موسوی تبریزی خاطر نشان کرد: در خصوص علت عدم تاثیر آموزه های دینی در کاهش جرایم اقتصادی کلان باید گفت سه علت در این باره وجود دارد که یکی عامل نبودن عده ای از علما است که باعث می شود اثر اجتماعی علمای عامل هم در اجتماع از بین برود و دوم اینکه چون حکومت در راس به نام علما است ولو اینکه نود و نه و نیم درصد حکومت کنندگان هم غیر روحانیون باشند ولی چون منتسب می‌شود به روحانیون و منتسب می‌شود به مرجعیت این مساله پیش می‌آید که اگر نعوذ بالله عمل ناهنجاری از یک روحانی دیده شود دیگر خیلی از مردم به تعلیمات دینی توجهی نمی کنند.

رواج دین و اخلاق دینی در جامعه فقیر دشوار است

او افزود: مساله آخر این است که بسیار دشوار است در جامعه‌ای که فقر باشد در آن جامعه دین و اخلاق دینی را رواج دهیم. در روایات داریم که « کاد الفقر أن یکون کفرا» فقر، انسان را کافر می کند و اگر کفران دینی هم نیاورد کفران نعمت می آورد و جامعه را نسبت به حدود الهی بی توجه و همچنین پرخاشگر می کند و متاسفانه افراد دست به دزدی و خیانت و رشوه خواری می زنند.

او با بیان اینکه فقرحتی فحشا و منکر را به وجود می‌آورد، گفت: در حال حاضر اعداد و ارقامی که در رابطه با فحشا و منکر و دزدی و اعتیاد می بینیم نتیجه همین مساله است و نشان می‌دهد که حتی در سن های پایین ریشه شروع این جرایم فقر است و بعد هم به عادت تبدیل می‌شود.

این استاد حوزه علمیه در پایان گفت: بنابراین افزایش دزدی و رشوه و ربا خواری و عدم تاثیر آموزه های دینی می‌تواند از این فقر هم سرچشمه بگیرد بنابراین بر حکومت واجب است که قبل از هرچیز برنامه‌ریزی صحیحی در راستای بالا بردن اقتصاد سالم مردم و رسیدن به حداقل‌های زندگی برای مردم به خصوص در کشور ما که دارای سرمایه‌های کلان خدادادی است داشته باشد و مدیریت در این جهت می‌تواند بسیار موثر باشد.