حضرت آیت الله العظمی صانعی در پاسخ به استفتائی درباره محیط زیست گفت: کندن اشجار جنگلها و قطع آنها اگر ثابت شود که سبب مؤثر در پدید آمدن سیلابهاى خسارت آفرین مى باشد، همه افراد حقیقى و حقوقى، مردمى یا حکومتى که به هر نحوى از انحاء مباشره و یا تسبیباً دخیل بوده اند، ضامن هستند.

به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا، متن استفتاء به شرح زیر است:

سئوال: با توجه به تأکیدات و توجه دین مبین اسلام بر حفظ محیط زیست و رعایت بهداشت محیط و بهداشت عمومى، حکم تخریب محیط زیست که موجب ضرر و زیان عمومى است نظیر آلوده ساختن رودخانه ها ، نهرها و دریاچه ها چه از طریق پساب شیمیایى کارخانجات و چه از طریق دیگر که منجر به آسیب رساندن یا نابودى محیط زیست آبها و دریاها مى شود و همچنین دیدگاه فقهى درباره تخریب جنگلها و مراتع که از انفال مى باشد، چیست؟ علاوه بر موارد یاد شده حکم آلوده کردن هوا به واسطه بهره گیرى از برخى لوازم گرمازاى دودزا یا تجهیزات صنعتى (اعم از کارخانجات ، خودروها و…) که رعایت استانداردهاى قانونى در آن نشده و موجب تاثیر نامطلوب بر محیط زیست و هواى تنفسى مى شود چیست ؟

پاسخ: هرچه موجب ضرر زدن به دیگران و یا تضییع حقوق لازمه آنها بشود، چه در رابطه با محیط زیست باشد و چه غیر آن، حُرمتش عقلاً و نقلاً نباید جاى بحث قرار گیرد و آنچه زیادتر باید مورد توجّه قرار گیرد، ضمان ضرر زنندگان و تضییع کنندگان حقوق لازمه مردم و لزوم جُبران خسارت از طرف آنها مى باشد تا جایى که حتّى کندن اشجار جنگلها و قطع آنها اگر ثابت شود که سبب مؤثر در پدید آمدن سیلابهاى خسارت آفرین مى باشد، همه افراد حقیقى و حقوقى، مردمى یا حکومتى که به هر نحوى از انحاء مباشره و یا تسبیباً دخیل بوده اند، ضامن هستند و باید جبران خسارت نمایند و آنان مسئول جُبران مى باشند که ” من له الغنم فعلیه الغرم” نه ملّت، مردم و دیگران