7. باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح

(مسئله  ) اگر جُنُب عمدآ تا اذان صبح غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمّم است، عمدآ تيمّم ننمايد، روزه‌اش باطل است.

(مسئله  ) اگر كسى عمدآ، در غير از روزه ماه رمضان و قضاى آن ـ از اقسام روزه‌هاى واجب و مستحب ـ تا اذان صبح غسل نكند و تيمّم هم ننمايد، روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه جُنُب است و مى‌خواهد روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه ماه رمضانْ، وقت آن معيّن است، چنانچه عمدآ غسل نكند تا وقت تنگ شود، مى‌تواند با تيمّم روزه بگيرد و روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) اگر جُنُب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد، بايد روزه آن روز را قضا نمايد؛ و اگر بعد از چند روز يادش بيايد، بايد روزه هر چند روزى را كه يقين دارد جُنُب بوده قضا نمايد، مثلا اگر نمى‌داند سه روز جُنُب بوده يا چهار روز، بايد روزه سه روز را قضا كند.

(مسئله  ) كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمّم وقت ندارد، اگر خود را جُنُب كند، روزه‌اش باطل است و قضا و كفّاره بر او واجب مى‌شود؛ ولى اگر براى تيمّم وقت دارد، چنانچه خود را جُنُب كند، با تيمّم روزه او صحيح است، ولى گناهكار است.

(مسئله  ) اگر گمان كند كه به اندازه غسل وقت دارد و خود را جُنُب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده، چنانچه تيمّم كند روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه در شب ماه رمضان جُنُب است و مى‌داند كه اگر بخوابد تا اذان صبح براى غسل بيدار نمى‌شود، بايد غسل كند و چنانچه بدون غسل بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود، روزه‌اش باطل است و قضا و كفّاره بر او واجب مى‌شود.

(مسئله  ) هرگاه جُنُب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود، اگر احتمال بدهد كه اگر دوباره بخوابد براى غسل بيدار مى‌شود، مى‌تواند بخوابد.

(مسئله  ) كسى كه در شب ماه رمضان جُنُب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند، روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه در شب ماه رمضان جُنُب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه غفلت داشته باشد كه بعد از بيدارشدن بايد غسل كند، در صورتى كه بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند، روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه در شب ماه رمضان جُنُب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتى كه بخوابد و بيدار نشود، روزه‌اش باطل است و قضا و كفّاره دارد.

(مسئله  ) اگر جُنُب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد، پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود و تصميم هم داشته باشد كه بعد از بيدارشدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا كند؛ همچنين است اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد، و احتياط مستحب در هردو صورت، به دادن كفّاره است.

(مسئله  ) خوابى را كه روزه‌دار در آن محتلم شده، نبايد خواب اول حساب كرد، بلكه اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد، خواب اول محسوب مى‌شود.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار در روز محتلم شود، واجب نيست فورآ غسل كند.

(مسئله  ) هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگرچه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هرگاه تا اذان صبح جُنُب بماند، اگرچه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.

(مسئله  ) كسى كه مى‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است، چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است ـ مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است ـ بايد بنا بر احتياط واجب، هم آن روز را روزه بگيرد و هم بعد از رمضان آن را قضا كند و اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست، بايد روز ديگر روزه بگيرد و روزه آن روز صحيح نيست.

(مسئله  ) اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمدآ غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمّم است، عمدآ تيمّم نكند، روزه‌اش باطل است.

(مسئله  ) اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك  شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه روزه او روزه ماه رمضان باشد، بايد تيمّم نمايد و روزه‌اش صحيح است؛ و اگر روزه او روزه مستحب يا روزه واجب مثل روزه كفّاره و روزه قضاى ماه رمضان و روزه نذرى باشد، اگرچه بدون تيمّم هم باشد روزه‌اش صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه تيمّم كند.

(مسئله  ) اگر زن نزديك اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل و تيمّم وقت نداشته باشد، يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده،روزه او صحيح است.

(مسئله  ) اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند، اگرچه نزديك مغرب باشد، روزه او باطل است.

(مسئله  ) اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش كند و بعد از يك يا چند روز يادش بيايد، روزه‌هايى كه گرفته صحيح است.

(مسئله  ) اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاك شود و در انجام غسل كوتاهى كند و تا اذان غسل نكند و در تنگى وقت تيمّم هم نكند، روزه‌اش باطل است، ولى چنانچه كوتاهى نكند، مثلا منتظر باشد كه حمام زنانه شود، و بخوابد اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل و يا تيمم نكند، روزه او صحيح است.

(مسئله  ) اگر زنى كه در حال استحاضه است، غسلهاى خود را به تفصيلى كه دراحكام استحاضه (در مسئله 381 به بعد) گفته شـد به جا آورد، روزه او صحيح است.

(مسئله  ) كسى كه مسّ ميّت كرده، يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميّت رسانده، مى‌تواند بدون غسل مسّ ميّت روزه بگيرد، و اگر در حال روزه هم ميّت را مس نمايد، روزه او باطل نمى‌شود.