6. فرو بردن سر در آب

(مسئله  ) اگر روزه‌دار عمدآ تمام سر را در آب فرو برد، اگرچه باقى بدن او از آب بيرون باشد، بايد قضاى آن روزه را بگيرد؛ ولى اگر تمام بدنش را آب بگيرد و مقدارى از سرش بيرون باشد، روزه او باطل نمى‌شود.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار نصف سر را يك دفعه و نصف ديگر آن را دفعه ديگر در آب فرو برد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار شك كند كه تمام سرش زير آب رفته يا نه، روزه‌اش صحيح است.

(مسئله  ) اگر تمام سر زير آب برود ولى مقدارى از موها بيرون بماند، روزه باطل مى‌شود.

(مسئله  ) احتياط مستحب آن است كه روزه‌دار، سرش را در گلاب و آبهاى مضاف ديگر و چيزهاى ديگرى كه روان است، فرو نبرد.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار، بى‌اختيار در آب بيفتد و تمام سر او را آب بگيرد، يا فراموش كند كه روزه است و سرش را در آب فرو برد، روزه او باطل نمى‌شود.

(مسئله  ) اگر عادتآ با افتادن در آب سرش زير آب مى‌رود، چنانچه روزه‌دار با توجه به اين مطلب خود را در آب بيندازد و سرش زير آب برود، روزه‌اش باطل مى‌شود.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار فراموش كند كه روزه است و سرش را در آب فرو برد، ياديگرى به زور سر او را در آب فرو برد، چنانچه در زيرآب يادش بيايد كه روزه است،يا آن شخص دست خود را بردارد، بايد فورآ سرش را بيرون آورد و چنانچه بيرون نياورد، روزه‌اش باطل مى‌شود.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار فراموش كند كه روزه است و به نيّت غسل سرش را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحيح است.

(مسئله  ) اگر روزه‌دار بداند كه روزه است و عمدآ براى غسل سرش را در آب فرو برد، چنانچه روزه او، روزه واجبى باشد كه مثل روزه كفّاره، وقتِ معيّنى ندارد، غسل صحيح است ولى روزه‌اش باطل مى‌باشد؛ ولى اگر واجب معيّن باشد، اگر با فرو بردن سر درآب، قصد غسل كند، روزه و غسل او باطل است، مگر آنكه در زير آب، يا در حال خارج شدن از آب، نيّت غسل كند كه در اين صورت غسل او صحيح است؛ و امّا اگر روزه ماه رمضان باشد، هم غسل و هم روزه‌اش باطل است، مگر آنكه در همان زير آب توبه نمايد و در حال خارج شدن از آب، نيّت غسل كند، كه در اين صورت غسل او صحيح است.

(مسئله  ) اگر براى آنكه كسى را از غرق شدن نجات دهد سر را در آب فرو برد، اگرچه نجات دادن او واجب باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود.