صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> آثار فقهی >>
مرجع ما | آثار فقهی
فهرست:
زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)
موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صانعی

 

زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)

امّا كيفيت زيارت حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) چنين است كه چون شخص داخل مسجد آن حضرت شود، نزديك در بايستد و اذن دخول را بخواند و از درب جبرئيل وارد شود و پاى راست خود را در وقت دخول مقدم بدارد، پس صد مرتبه «اَللهُ اَكْبَرُ» بگويد، سپس دو ركعت نماز تحيّت مسجد به جا آورد و به سمت حجره شريفه برود و آنجا بايستد و بگويد:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسوُلَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ***«سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى پيغمبر خدا، سلام بر تو اى محمد

بْنَ عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَمَ النَّبِيّينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ،***فرزند عبد اللّه، سلام بر تو اى خاتم پيامبران، گواهى دهم كه تو رسالت را رساندى

وَ أَقَمْتَ الصَّلوةَ، وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَعَبَدْتَ اللهَ***و نماز را برپا داشتى و زكات دادى و امر كردى به معروف و نهى كردى  از كار بد و عبادت كردى خدا

مُخْلِصاً حَتّى أَتاكَ الْيَقينُ، فَصَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ وَ عَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرينَ».***را تا مرگ به سراغت آمد، درودهاى خدا و رحمتش بر تو و بر خاندان طاهر و پاكيزه ات».

پس نزد ستون[1] پيش كه در جانب راست قبر است و رو به قبله بايستد، به صورتى كه دوش چپ او به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر، كه آن موضع رسول خدا(صلى الله عليه وآله)است، و بگويد:

«أَشْهَدُ أَنْ لا اِلـهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسوُلُهُ،***«گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده خدا و رسول او

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسوُلُ اللهِ، وَأَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ***است و گواهى دهم كه تويى رسول خدا و گواهى دهم همانا تويى محمد فرزند عبداللّه و گواهى دهم كه رسالت

رَبِّكَ، وَنَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وَ جاهَدْتَ فِي سَبيلِ اللهِ، وَعَبَدْتَ اللهَ حَتّى أَتاكَ الْيَقينُ***پروردگارت را رساندى و خير خواهى كردى براى امتت  و در راه خدا جهاد كردى و خدا را پرستش كردى تا مرگت

]وَدَعَوْتَ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ[بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَ أَدَّيْتَ الَّذي عَلَيْكَ مِنَ***فرا رسيد و دعوت به راه پروردگارت كردى به وسيله حكمت و پند نيك و آنچه را از حق به عهده داشتى ادا

الْحَقِّ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنينَ، وَغَلُظْتَ عَلَى الْكافِرينَ، فَبَلَّغَ اللهُ بِكَ اَفْضَلَ شَرَفِ***كردى و براستى تو نسبت به مؤمنان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودى خدايت به بهترين شرافت

مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ، اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذىِ اِسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَالضَّلالَةِ، اَللّهُمَّ***جايگاه گراميان برساند، ستايش خدايى را است كه ما را به وسيله تو از شرك و گمراهى نجات بخشيد. خدايا!

فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَ عِبادِكَ الصّالِحينَ، وَأَنْبِيائِكَ***پس درودهاى خود و درودهاى فرشتگان مقربت  و بندگان شايسته ات و پيامبران

الْمُرْسَلينَ، وَ اَهْلِ السَّمواتِ وَالاَْرَضينَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ مِنَ الاَْوَّلينَ***مرسلت و ساكنان آسمانها و زمين ها و هر كه را براى تو اى پروردگار جهانيان تسبيح گويند از اولين

وَالاْ خِرينَ، عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسوُلِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ اَمينِكَ وَ نَجِيِّكَ وَ حَبيبِكَ***و آخرين همه را يكجا قرار ده، براى محمد بنده و رسولت و پيامبرت و امين (بر وحيت) و همرازت و حبيبت

وَ صَفِيِّكَ وَ خآصَّتِكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، اَللّهُمَّ اَعْطِهِ الدَّرَجَةَ،والْوَسِيلَةَ***و دوست خالص و مخصوصت و برگزيده تو از ميان خلقت خدايا به محمد درجه و مقام وسيله را در

مِنَ الْجَّنَةِ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ، اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ:***بهشت به او عطا فرما و به مقام پسنديده اى او را برگزين كه غبطه خورند به او اولين و آخرين خدايا تو فرمودى

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسوُلُ ***و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براى ايشان

لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحيماً»، وَ إِنِّي أَتَيْتُكَ مُسْتَغْفِرًا تائِباً***آمرزش بخواهدهمانابيابند خداى رابسيارتوبه پذيرومهربان ومن آمرزشخواهانه به پيشگاه پيامبرت آمدهو توبه

مِنْ ذُنُوبِي، وَأِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ رَبِّي وَرَبِّكَ لِيَغْفِرَ لِي  ذُنُوبِي».***از گناهانم كردم و من بوسيله تو رو به خدائى كرده ام كه پروردگار من و تو است تابيامرزد گناهانم را.»

و اگر حاجتى داشته باشد، قبر مطهّر را در قسمت پشت كتف خود قرار دهد و رو به قبله كند و دستها را به دعا بردارد و حاجت خود را بطلبد، كه سزاوار است كه برآورده شود اِنْ شاءَاللهُ تَعالى; و ابن قولويه به سند معتبر روايت كرده از محمّد بن مسعود كه گفت ديدم حضرت صادق(عليه السلام)به نزد قبر حضرت رسول(صلى الله عليه وآله)آمد و دست مبارك خود را بر قبر گذاشت و گفت:

«اَسْئَلُ اللهَ الَّذِى اجْتَباكَ وَاخْتارَكَ وَ هَداكَ وَ هَدى بِكَ اَنْ يُصَلِّىَ عَلَيْكَ».***مى خواهم از خدا كه برگزيد تورا واختيار كردتورا و راهنمايى كرد تو را و رهنمود كرد تو را كه رحمت فرستد بر تو.

پس فرمود:

«اِنَّ اللهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا صَلّوُا عَلَيْهِ***«براستى خدا و فرشتگانش رحمت خواهند براى پيامبر اى كسانيكه ايمان آورده ايد رحمت خواهيد بر او و درود

وَ سَلِّمُوا تَسْليماً».                                                                                                                                                  ***فراوان فرستيد بر او.»                                                                                                                                                            


[1]. ستونهايى در محل قديمى مسجدالنبى وجود دارد كه هر يك از اين ستونها يادگار خاطره ويژه اى است كه به اختصار توضيحاتى را در باره برخى از آنها مى آوريم:

1 ـ استوانه وفود: در اين مكان پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) با سران قبايل براى آشنا ساختن آنان با اسلام اختصاص داده بودند و هميشه در اين مكان هيئتها را به حضور مى پذيرفتند.

2 ـ استوانه سرير: در اين مكان محل استراحت و جاى تختخواب رسول خدا(صلى الله عليه وآله) بود.

3 ـ استوانه حَرَس: اين ستون از آن جهت به اين نام آمده كه حضرت على(عليه السلام) در كنار اين ستون مى ايستادند و از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نگاهبانى مى كردند.

4 ـ استوانه توبه: اين ستون محل توبه يكى از اصحاب رسول خدا بنام ابولبابه است و ابولبابه كه از طرف رسول خدا به نزد بنى قريظه رفته بود تا با آنان سخن بگويد وى از روى بى توجهى با اشاره به آنان گفت چون نقض عهد كرده ايد (بنى قريظه با رسول خدا(صلى الله عليه وآله)پيمان بسته بودند كه با مشركان همراهى نكنند، امّا بعدها به اين پيمان عمل نكردند) مرگ در انتظار شماست. ابولبابه كه خود متوجه خطاى خويش شده بود از قلعه بنى قريظه خارج شد و مستقيم به سوى مسجد رفت و خود را به يكى از ستونها بست و شروع به گريه و زارى كرد تا اينكه خداوند توبه او را پذيرفت. روى اين جهت به اين ستون، ستون توبه يا ستون ابى لبابه مى گويند.

5 ـ استوانه حنانه: پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) براى وعظ و ارشاد مردم، برتنه درخت خرمايى تكيه مى كردند، وقتى كه براى آن حضرت منبر ساخته شد، براى ايراد خطبه و موعظه مردم روى منبر قرار گرفتند از اين درخت ناله اى شنيده شد، پيامبر(صلى الله عليه وآله) دستور داد تا آن درخت را در همان جا دفن كردند.