موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

2 ـ نزديكى با زنان

مسأله ۲۱۶ ـ نزدیكى با زنان در اثناى عمره تمتّع و اثناى عمره مفرده و اثناى حجّ و بعد از عمره مفرده و بعد از حجّ تا وقتى نماز طواف نساء را به جا نیاورده است، حرام است.

 

مسأله ۲۱۷ ـ هرگاه در عمره تمتّع، از روى عمد و علم به حرمت و به یادداشتن احرام ـ از جلو یا عقب ـ نزدیكى نماید، چنانچه پس از فارغ شدن از سعى باشد، عمره اش صحیح است، ولى باید كفّاره دهد، و كفّاره آن، یك شتر یا گاو یا گوسفند است، و احتیاط مستحب آن است كه شخصى كه وضع مالى او خوب است شتر، و شخصى كه وضع مالى او متوسط است، گاو، كفّاره دهد.

 

و اگر پیش از فارغ شدن از سعى باشد، كفّاره اش همان است كه گذشت، و بنا بر احتیاط واجب عمره او فاسد مى شود، و احتیاط واجب آن است كه ـ در صورت امكان ـ آن را به اتمام برساند، و دوباره آن را پیش از حجّ به جا آورد، و در صورت عدم امكان، در سال بعد حجّ را اعاده نماید.

 

مسأله ۲۱۸ ـ هرگاه كسى كه احرام حجّ بسته، پیش از وقوف در مزدلفه، از روى عمد و علم به حرمت، و به یادداشتن احرام با زن خود، دایمى یا موقت، از جلو یا عقب نزدیكى نماید، واجب است حجّش را تمام كند و آن را در سال بعد دوباره به جا آورد و یك شتر كفّاره دهد، و چنانچه متمكّن از شتر نباشد یك گوسفند كفایت مى كند، و در آنچه ذكر شد فرقى بین حجّ واجب و مستحب نیست.

 

و همچنین است حكم زن در صورتى كه در حال احرام و با علم به حكم و به یادداشتن احرام و با رضایت تمكین كرده باشد، ولى اگر شوهرش او را اكراه كرده باشد، چیزى بر او واجب نیست، و بر شوهرش دو كفّاره لازم است.

 

و لازم است این زن و شوهر ـ در صورتى كه كسى با آنها نباشد ـ تا پایان اعمال حجّ از یكدیگر جدا شوند، و همچنین در حجّ سال بعد، از شروع اعمال تا رسیدن به جایى كه در سال قبل نزدیكى در آن واقع شده است، چه نزدیكى پیش از رسیدن به عرفات صورت گرفته باشد و چه بعد از آن، و احتیاط واجب آن است كه تا پایان اعمال از یكدیگر جدا باشند.

 

مسأله ۲۱۹ ـ هرگاه كسى كه احرام حجّ بسته، بعد از وقوف در مزدلفه و پیش از انجام طواف نساء، از روى عمد و علم به حرمت و به یادداشتن احرام، با زن خود ـ دایمى یا موقت ـ از جلو یا عقب نزدیكى نماید، باید به همان صورتى كه در مسأله قبل گذشت كفّاره دهد، ولى واجب نیست دوباره حجّ را در سال بعد به جا آورد.

 

و همچنین است ـ بنا بر احتیاط واجب ـ اگر نزدیكى پس از تمام شدن شوط سوم و پیش از تمام شدن شوط پنجم طواف نساء صورت گرفته باشد، و امّا اگر پس از تمام شدن شوط پنجم صورت گرفته باشد چیزى بر او واجب نیست.

 

مسأله ۲۲۰ ـ كسى كه در عمره مفرده پس از انجام سعى، از روى عمد و علم به حكم و به یادداشتن احرام با زن خود نزدیكى نماید، چنانچه نزدیكى بعد از سعى باشد، عمره او صحیح است و باید یك شتر كفّاره دهد.

 

و چنانچه نزدیكى قبل از سعى باشد، عمره او نیز باطل مى شود، و واجب است تا ماه بعد در مكّه بماند، سپس به یكى از میقاتها و بنا بر احتیاط واجب یكى از میقاتهاى پنجگانه ـ ذوالحلیفه، وادى عقیق، جحفه، یلملم و قرن المنازل ـ برود و از آن جا براى انجام دوباره عمره احرام ببندد، و عمره را دوباره به جا آورد، و اقوى این است كه تمام نمودن عمره فاسد شده واجب نیست، هر چند كه احوط است.

 

مسأله ۲۲۱ ـ چنانچه مرد از احرام خارج شود، و با زن خود در حال احرامش نزدیكى نماید، باید زن یك شتر كفّاره دهد، و غرامت آن بر عهده شوهر است.

 

و اگر مرد از ابتدا غیر محرم بوده و با زن خود در حال احرامش نزدیكى نماید، چنانچه زن با رضایت خود تمكین نموده باشد، باید كفّاره دهد و شوهرش ضامن قیمت آن نیست، و اگر شوهرش او را اكراه كرده باشد، چیزى بر زن واجب نیست.

 

مسأله ۲۲۲ ـ هرگاه محرم از روى جهل یا فراموشى با زن خود نزدیكى نماید، عمره و حجّش صحیح است و كفّاره اى بر او واجب نیست، و همچنین است اگر چیز دیگرى از محرمات احرام را ـ كه موجب كفّاره است ـ از روى جهل یا فراموشى مرتكب شود، مگر بعضى از موارد كه بیان آنها در موارد مناسب خواهد آمد، ان شاءاللّه تعالى.