مكروهات نماز، شكستن نماز واجب

مكروهات نماز

مسأله 1256: مكروه است در نماز، صورت را كمى به طرف راست يا چپ بگرداند، چشمها را بر هم بگذارد، آنها را به طرف راست و چپ بگرداند، با ريش و دست خود بازى كند، انگشتها را درهم نمايد، آب دهان بيندازد، به خط قرآن يا كتاب و يا خط انگشتر نگاه كند. و همچنين مكروه است هنگام خواندن حمد و سوره و گفتن ذكر، براى شنيدن حرف كسى ساكت شود، بلكه هر كارى كه خضوع و خشوع را از بين ببرد مكروه مى باشد.

مسأله 1257: هنگامى كه انسان خوابش مى آيد و موقع خوددارى از بول و غايط، مكروه است نماز بخواند. و همچنين پوشيدن جوراب تنگ كه پا را فشار دهد، در نماز مكروه است.

شكستن نماز واجب

مسأله 1258: نبايد نماز واجب را از روى اختيار بشكند ولى براى حفظ مال و جلوگيرى از ضرر مالى يا بدنى، مانعى ندارد.

مسأله 1259: اگر حفظ جان خود يا كسى كه حفظ جان او واجب است و يا حفظ مالى كه نگهدارى آن واجب مى باشد، بدون شكستن نماز ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند، امّا شكستن نماز براى مالى كه اهميّت ندارد مكروه است.

مسأله 1260: اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبكار، طلب خود را از او مطالبه كند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد، بايد در همان حال بپردازد و اگر بدون شكستن نماز، دادن طلب او ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند و طلب او را بدهد، سپس نماز را بخواند.

مسأله 1261: اگر در بين نماز بفهمد مسجد نجس است، چنانچه وقت تنگ باشد، بايد نماز را تمام كند و اگر وقت وسعت دارد و تطهير مسجد، نماز را به هم نمى زند بايد در بين نماز مسجد را تطهير كند و بقيّه نماز را بخواند و اگر نماز را به هم مى زند در صورتى كه بعد از نماز، تطهير مسجد ممكن باشد، شكستن نماز جايز نيست، مگر بودن نجاست در مسجد، موجب هَتك حرمت مسجد باشد كه در اين صورت بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير نمايد، سپس نماز را بخواند.

مسأله 1262: كسى كه بايد نماز را قطع كند، اگر نماز را تمام كند گناه كرده، ولى نماز او صحيح است.

مسأله 1263: اگر پيش از آنكه به اندازه ركوع خم شود، يادش بيايد كه اذان و اقامه را فراموش كرده، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است براى گفتن آنها نماز را بشكند.