صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> آثار فقهی >>
مرجع ما | آثار فقهی
فهرست:
احكام طواف عمره تمتع
موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

 

احكام طواف عمره تمتع

مسأله 86. كسی كه وظيفه او عمره تمتع است بعد از احرام، و وارد شدن به مكه معظمه، واجب است هفت شوط طواف كند. يعنی هفت مرتبه دور كعبه بگردد، كه آن را طواف عمره تمتع می‌گويند.

مسأله 87. طواف ركن عمره است، يعنی اگر كسی عمداً طواف را ترك كند و وقت آن بگذرد عمره او باطل است، چه عالم باشد چه جاهل، چه تمام طواف را ترك كند چه بعض آن را، و موقعی وقت آن می‌گذرد كه نتواند پيش از وقوف به عرفات آن را بجا آورد، كه در اين حال چون بعيد نيست كه احرام او نيز باطل شده باشد بنابر احتياط واجب به ميقات برود و اگر بواسطه تنگی وقت متمكن از رفتن به ميقات نيست هر مقدار می‌تواند به طرف ميقات برود و رجاءاً محرم به احرام حج افراد شود و به عرفات برود. و كارهای حج را انجام دهد، و بعد از آن عمره مفرده بجا آورد، در سال ديگر نيز بايد حج خود را بجا آورد. ولی كسی كه حج تمتع او بواسطه عذری ـ چنان كه گفته خواهد شد ـ بدل به افراد شود بعد از تمام كردن حج افراد و بجا آوردن عمره مفرده به تكليف خود عمل كرده، و ديگر در سال بعد حج بر او لازم نيست.

مسأله 88. اگر كسی طواف را فراموش كند بايد هر وقت بخاطرش آمد آن را انجام دهد، و اگر بعد از رفتن به شهرش يادش آمد، و برگشتن برای او ممكن نباشد يا دشوار باشد، 

نايب بگيرد كه از طرف او طواف و نماز آن را بجا آورد.

مسأله 89. كسی كه طواف را فراموش كرده و سعی را بجا آورده باشد، بنابر احتياط لازم بايد خود يا نايبی كه از طرف او طواف را بجا آورده، سعی هم بنمايد.

مسأله 90. اگر مريض نمي‌تواند طواف كند، او را بطوری طواف دهند كه پاهايش بر زمين كشيده شود، و اگر ممكن نشود او را توسط دوش يا چيز ديگر طواف دهند، و اگر هيچ گونه ممكن نشود نايب بگيرد كه از برای او طواف كند.