موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی

 

احکام ميقات

مسأله 11. لازم است تحصيل علم، يا بينه شرعيه، به رسيدن به ميقاتی كه بايد در آن محرم شود، و اگر تحصيل هيچيك ممكن نشود، اكتفا به ظن حاصل از گفته اهل اطلاع و معرفت به آن اماكن جايز است.

مسأله 12. هر كس منزل او از اين ميقات‌ها به مكه نزديكتر باشد، يعنی منزل او بعد از يكی از اين ميقات‌ها باشد، ميقات او همان منزل اوست كه از همانجا بايد محرم شود.

مسأله 13. بهتر آن است كه از راهی برود كه از يكی از ميقات‌ها عبور كند، و اگر از راهی می‌رود كه به هيچ يك از اين پنج ميقات عبور نمی‌كند، بايد در محاذی هر ميقاتی كه ابتدءاً از آن عبور می‌كند احرام ببندد، هر چند كه نسبت به ميقات ديگر دورتر از مكه باشد، يا فاصله‌اش با اصل ميقات بيشتر باشد،  و اگر بعد از آن، در راه خود به محاذات ميقات ديگر رسيد در آنجا هم تجديد احرام كند.

مسأله 14. اگر كسی احرام بستن از ميقات را فراموش كند، بعد از آن كه يادش آمد ـ خواه بعد از داخل شدن به حرم يادش بيايد يا پيش از وارد شدن به حرم ـ اگر برگشتن به ميقات ممكن است، برگردد و از ميقات محرم شود، و اگر برگشتن به ميقات ممكن نيست، احتياط واجب آن است كه هر مقدار ممكن است بسوی ميقات برگردد و از آن‌جا محرم شود، و اگر برگشتن هيچ ممكن نيست، از همان مكان خود احرام خود را ببندد، و هم چنين است حكم براي جاهل، مثل آن كه زن حائض گمان كرده كه احرام برای او صحيح نيست و بدون احرام از ميقات گذشته است.

مسأله 15. در احرام، طهارت از حدث اصغر و حدث اكبر شرط نيست، پس جايز است شخص جنب و زن حائض و نفسا محرم شوند، بلكه اگر وقت نباشد كه صبر كند تا از حيض و نفاس پاك شود، واجب است با همان حال از ميقات احرام ببندد، و غسل احرام برای حائض و نفساء مستحب است.