صفحه اول  اخبار اندیشه آخرین استفتائات آثار فقهی مرجع استخاره تماس با ما درباره ما
مرجع ما پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه http://marjaema.com
مطالب مهم
تبلیغات
اخبار
اوقات شرعی
اخبار حوزه و دانشگاه
» تأکید نماینده مجلس بر اجرای قوانین حوزه زنان
» گزارش تصویری از مراسم عزاداری و سوگواری شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
» پیکر آیت الله موسوی اردبیلی در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد
» بیانیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پی حکم اخیر شیخ الازهر: کشتار غیر مسلمین در هر کجای دنیا شدیداً محکوم است
صفحه اول  >> آثار فقهی >>
مرجع ما | آثار فقهی
فهرست:
فصل شانزدهم
موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی



فصل شانزدهم:

قرآن، معجزه جاويدان

 

«قرآن» كتابى است آسمانى كه از طرف خداوند بر قلب پيامبر اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم در مدت بيست و سه سال در قالب 114 سوره فرود آمده تا مردم غافل را هشيار و خواب‏زدگان را بيدار نمايد و خطراتى را كه آنها را احاطه كرده و گناهانى را كه در آن فرو رفته‏اند و شرك و فسادى را كه به آن آلوده شده‏اند به آنها يادآورى نمايد، آرى قرآن اساس آگاهى و بيدارى انسان و كتاب پاكسازى دل و جان است، دقت در محتواى اين كتاب از معارف و عقايدش گرفته تا راه‏هاى استدلال صحيح آن و از قوانين اجتماعى‏اش گرفته تا برنامه‏هايى كه براى پاكسازى انسان در آن طرح ريزى شده است همه دليل حقانيت آن است، اين محتواى عالى با اين عمق و عظمت، آن هم از فردى اُمّى و درس نخوانده كه در عقب‏افتاده‏ترين محيط‏ها بپا خاسته، خود دليلى است بر عظمت پروردگار و نشانه‏اى است براى صداقتِ آورنده آن. يكى از وظايف مهم ما اين است كه از اين كتاب هدايت‏گر به خوبى استفاده كرده و آن را از غربت و تنهايى به در آورده و از گوشه طاقچه‏ها و قبرستان‏ها و دست فالگيرها

(279)

 
 

نجات داده و براى هدايت خويش و ساير انسان‏ها گفتار اين معجزه هميشگى را آويزه جانمان گردانيم.

 

احكام قرآن

1 ـ نجس كردن خط قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد آن را فوراً آب كشيد؛ همچنين اگر جلد يا ورق آن كه بر آن خط قرآن نوشته نشده نجس گردد و نجاست آن بى‏احترامى به قرآن حساب شود بايد آن را آب كشيد.

2 ـ رساندن جايى از بدن به خط قرآن و اسامى خداوند بدون طهارت حرام است.

3 ـ شايسته است انسان به قرآنى كه خوانده مى‏شود گوش داده، از صحبت كردن با ديگران پرهيز نمايد، بلكه اگر صحبت كردن باعث بى‏احترامى به قرآن باشد جايز نيست؛ ولى اگر كسى از انسان در آن حال چيزى بپرسد مى‏تواند جواب آن را بدهد.

پرسش: قرار دادن قرآن بر روى چيزهاى نجس مثل خون و مردار چه حكمى دارد؟

پاسخ: اين كار حرام است گرچه آن نجاست خشك باشد و به قرآن سرايت نكند، و برداشتن قرآن از روى آن نجاست واجب مى‏باشد.

پرسش: آيا دادن قرآن به دست افراد كافر و اهل كتاب مثل مسيحى و يهودى جايز است؟

پاسخ: در صورتى كه قرآن در معرض نجس شدن و بى‏احترامى نباشد، به اميد هدايت ايشان و به منظور مطالعه و بررسى روى آيات آن،

(280)

 
اگر واقعاً بخواهند از آن استفاده كنند، مانعى ندارد.

پرسش: نوشتن قرآن با مركب و جوهر نجس چه حكمى دارد؟

پاسخ: حرام است و بايد آن نوشته را محو نمود.

پرسش: آيا نوشتن آيات قرآن و نام‏هاى خداوند در حالى كه انسان بى‏وضوست اشكال دارد؟

پاسخ: در صورتى كه جايى از بدنش در هنگام نوشتن با آنها تماس پيدا نكند اشكالى ندارد.

پرسش: آيا انسان مى‏تواند بدون وضو بر روى نوارهايى كه قرآن بر آنها ضبط شده است دست بگذارد؟

پاسخ: مانعى ندارد، ولى بى‏احترامى به آن جايز نيست و همچنين لمس گردها و خاكريزه‏هايى كه هنگام نوشتن آيات قرآن بر تخته سياه و مانند آن، بر زمين مى‏ريزد بدون وضو اشكال ندارد.

پرسش: رساندن بدن به ترجمه قرآن در حالى كه انسان بدون وضو باشد چه حكمى دارد؟

پاسخ: رساندن جايى از بدن به ترجمه قرآن به هر زبانى كه باشد اشكال ندارد، مگر نام خداى متعال و صفات مخصوص او كه به هر زبانى نوشته شود بنابر احتياط واجب تماس با آن بدون وضو حرام است.

پرسش: آيا تماس بدن بدون وضو با نام‏هاى معصومين عليهم‏السلام جايز است؟

پاسخ: بنابر احتياط مستحب چنين كارى نشود، بلكه اگر اين كار بى‏احترامى به آنها به حساب آيد حرام است، و اگر يكى از اين اسم‏ها را در

(281)

 
نامگذارى اشخاص به كار برند دست زدن بدون وضو به آنها اشكال ندارد.

پرسش: آيا جلوگيرى كودكان و ديوانگان از دست گذاشتن به خط قرآن واجب است؟

پاسخ: در صورتى كه دست گذاشتن آنها توهين و بى‏احترامى به قرآن نباشد جلوگيرى واجب نيست.

پرسش: صحبت كردن هنگام تلاوت آيات قرآن چه حكمى دارد؟

پاسخ: شايسته است انسان هنگام تلاوت قرآن به آن گوش فرا دهد و از صحبت بپرهيزد، مگر اين كه كسى از انسان چيزى را بپرسد كه جواب دادن به وى مانعى ندارد.

 


سوره‏هاى سجده‏دار قرآن

در چهار سوره قرآن آيه‏اى وجود دارد كه هر گاه انسان آن را خودش تلاوت نمايد و يا به تلاوت ديگرى گوش فرا دهد بايد فوراً سر را بر چيزى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و مستحب است ذكرى هم بگويد، و اگر سجده را فراموش كرد بايد هر وقت كه يادش آمد آن را بجا آورد و در بجا آوردن آن وضو، غسل، رو به قبله بودن و پاك بودن بدن و لباس شرط نيست ولى جاى او نبايد غصبى باشد. اين آيات عبارتند از:

1 ـ سوره سجده (32): آيه 15.

2 ـ سوره فصلت (حم سجده) (41): آيه 37.

3 ـ سوره نجم (53):آيه 62.

4 ـ سوره علق (96): آيه 19.

(282)

 
پرسش: اگر به آيه سجده‏دارى كه ديگرى مى‏خواند گوش ندهد ولى ناخودآگاه آن آيه به گوش او بخورد، آيا باز هم بايد سجده نمايد؟

پاسخ: خير.

پرسش: اگر آيه سجده‏دار توسط بچه نابالغ يا كسى كه مثل انسان خواب قصد خواندن قرآن ندارد قرائت گردد، يا از طريق راديو و يا ضبط صوت پخش گردد و انسان به آن گوش فرا دهد، آيا بايد سجده نمايد؟

پاسخ: اگر آيه را از بچه يا دستگاهى مثل بلندگو كه صداى قارى را مستقيم و همزمان با قرائت او پخش مى‏كند بشنود، بايد سجده نمايد، و اگر از كسى كه قصد خواندن آيه را ندارد بشنود سجده لازم نيست، و اگر از دستگاهى مثل ضبط صوت كه صدا را مستقيم پخش نمى‏كند بشنود، بنابر احتياط واجب سجده نمايد.

پرسش: اگر هم‏زمان با اين كه خود آيه سجده‏دار را مى‏خواند، از ديگرى هم آن را بشنود، آيا انجام يك سجده كفايت مى‏كند؟

پاسخ: بله.

پرسش: آيا مى‏توان سوره‏هاى سجده دار را در نماز قرائت نمود يا گوش داد؟

پاسخ: خواندن آيه سجده دار بلكه بنابر احتياط واجب خواندن هر قسمت از اين سوره‏ها در نماز از روى عمد نماز را باطل مى‏نمايد و گوش دادن عمدى به اين آيات و سوره‏ها در نماز نيز در حكم خواندن آنهاست، ولى اگر درصدد گوش دادن به آن نباشد بلكه بدون اختيار آن را بشنود نمازش صحيح بوده و سجده لازم نيست.

(283)