موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
▲مستحبّات منى
براى حاجى مستحبّ است كه روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در منى بماند، و حتّى براى طواف مستحب از منى بيرون نرود، و تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز، و در غير منى بعد از ده نماز، كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است، مستحب مى باشد و بعضى آن را واجب دانسته اند، و اولى در كيفيّت تكبير اين است كه بگويد:
«اَللّهُ اَكْبَرُ اَللّهُ أَكْبَرُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَرُ، اَللّهُ اَكْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ، اَللّهُ اَكْبَرُ عَلى ما هَدانا، اَللّهُ اَكْبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ اْلأَنْعامِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما أبْلانا.»
و مستحبّ است مادامى كه در منى اقامت دارد نمازهاى واجب و مستحب را اگر ممكن است در مسجد خيف به جا آورد، و در حديث است كه صد ركعت نماز در مسجد خيف با عبادت هفتاد سال برابر است، و هر كس در آنجا صد مرتبه «سُبْحانَ اللّه» بگويد ثواب آن برابر با ثواب بنده آزاد كردن است، و هر كسى در آنجا صد مرتبه «لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ» بگويد ثواب آن برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و هر كس در آنجا صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» بگويد ثواب آن برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و هر كس در آنجا صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» بگويد، ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقين كه در راه خدا صدقه دهد.
