موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

 

▲مستحبّات سعى

 

مسأله 239- در سعى امور زير مستحبّ است:

 

1- بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان در حالى كه حائض هستند مى توانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند. حتّى سعى در حال خواب اشكالى ندارد (مثلاً در حالتى كه روى چرخ نشسته، سعى مى كند و مقدارى خواب مى رود.)

 

2- مستحبّ است اگر ازدحام مانع نشود بعد از تمام كردن طواف و نماز آن، دست به «حجرالاسود» بگذارد يا  آن را ببوسد، و به سراغ آب زمزم برود، مقدارى از آن بنوشد، و كمى بر سر و بدن خود بريزد، سپس به سراغ سعى برود، ولى اگر بوسيدن يا دست گذاردن بر حجرالاسود بر اثر ازدحام موجب آزار ديگران گردد بايد آن را ترك كند.

 

3- سعى را مى توان پياده يا سواره انجام داد، خواه سالم و توانا باشد، يا بيمار و ناتوان، امّا براى اشخاصى كه توانائى پياده روى دارند، بهتر پياده رفتن است.

 

4- مستحبّ است به هنگام رفتن از صفا به مروه يا هنگام بازگشت وقتى به محلّ علامتگذارى شده مى رسد «هَرْوَله» كند (هروله يعنى حركت سريع كه ميان راه رفتن و دويدن محسوب مى شود) ولى اگر موجب ناراحتى اوست آن را ترك كند.

 

هروله كردن براى زنان مستحب نيست، و براى مردان نيز اگر فراموش شود احتياط آن است كه برنگردند.

 

5- سخن گفتن و حتّى خوردن آب يا چيزى از غذا در حال سعى جايز است، ولى بهتر آن است كه در اين حال  مشغول به دعا و ذكر خدا باشد و با سكينه و وقار و توجّه به ذات پاك خداوند سعى را به جا آورد.

 

مسأله 240- استراحت در ميان سعى صفا و مروه براى رفع خستگى يا غير آن اشكالى ندارد، خواه در صفا باشد يا در مروه يا ميان اين دو، ولى بهتر آن است كه بدون خستگى ننشيند و استراحت نكند.

 

مسأله 241- هرگاه بعد از اتمام سعى و انجام تقصير شك كند آيا هفت دور را درست به جا آورده يا نه، يا ساير شرايط، موجود بوده يا نه اعتنا نكند، ولى اگر قبل از تقصير شك كند كه ناقص به جا آورده يا كامل، بايد سعى را از اوّل اعاده كند، امّا اگر مى داند هفت دور كامل به جا آورده و شك در بيشتر دارد سعى او صحيح است و اعتنا نكند.

 

مسأله 242- هرگاه يقين داشته باشد كه سعى را ناقص به جا آورده، مثلاً شش دور يا كمتر از آن بوده، برمى گردد و آنچه را مى داند ناقص گذاشته تكميل مى كند، و سعى او صحيح است.